سمیه فلاح تفتی

فناوری اطلاعات وارتباطات را می توان به عنوان ابزاری نیرومند وقوی برای ارتقاء کیفیت وکارایی آموزش مورد استفاده قرار داد. به گونه ای که شیوه های سنتی آموزش را دستخوش تغییر قرار دهد ودیگر نیازی به حضور فیزیکی درکلاسهای درس نباشد. عصرکنونی را عصر ارتباطات، عصر فراصنعتی، عصر دانش وغیره نامیده اند. در این پژوهش با عنوان مدیریت آموزشی در فضای مجازی و بررسی تکلیف دانش آموزان، مسائل مربوط به آن درمدارس ایران توجه وعنایت هرچه بیشتر طراحان وبرنامه ریزان آموزشی را برای حرکت به سمت مجازی شدن معطوف دارد. روش این پژوهش بصورت کیفی و در قالب مشاهده مستقیم و همچنین روش مصاحبه است. نتایج حاکی از آن است که آموزش مجازی در رشد و توسعه کشور نقش آموزش به ویژه آموزش ابتدایی بسیار مهم می باشد و می بایست جدی گرفته شود و برای امر مزبور مسئولان و معلمان دلسوز و آگاه به صورت تخصصی تربیت شوند. در این راستا باید فضای آموزشی زیبا برای این مدارس طراحی کرد و مدیریت آنها را به افراد آگاه و باتجربه سپرد.

این پزوهش با عنوان اختلالات یاد گیری و خواندن و نوشتن در دانش آموزان نگارش شده است. کودکان مبتلا به اختلال خواندن و نوشتن باید احساس کنند که در مهارکردن زندگی و نتایج تحصیلی خود نقش مهمی دارند. با توجه به مشکلات تحصیلی کودکان دارای اختلال خواندن، پروری یک تفکر تحول گرا نیز نقش مهمی دارد که این امر می تواند با تقویت مثبت در پی پشتکار و تلای کودک محقق گردد. روش این پژوهش بصورت مروری می باشد و با استناد به مقالات و کتاب ها نگارش شده است. نتایج حاکی از این است که اغلب متخصصان ناتوانی یادگیری آموزش را تنها در یک شکل از دست خط یا سرهم نویسی مجاز می دانند. برخی ها عقیده دارند که نوشتن معمولی برای یادگیری آسان تر است، خواناتر است، مثل خط کتاب است و مشکلات کمتری در انجام حرکات دارد و باید به عنوان تنها شکل نوشتاری آموزش داده شود. برخی دیگر بر این باورند سرهم نویسی، سریع تر، ادامه دار و متصل به هم است. در این نوع دست خط وارونه سازی حروف کمتر اتفاق می افتد، به دانش آموزان آموزش می دهد که کل کلمه را در یافت کنند و برای نوشتن آسان تر است. به نظر آنها سرهم نویسی باید در ابتدا به صورت تنها شکل نوشتن آموزش داده شود.

این پژوهش با هدف تأکید بر پیامدهای حاصل از برنامه درسی قصد شده، اجراشده و کسب شده در درس علوم تجربی پایه ی چهارم مقطع ابتدایی با بیان اینکه فرایند برنامه ریزی درسی شامل سه مرحله طراحی و تولید، اجرا و ارزشیابی است.، نگارش شده است. روش پژوهش: کیفی،توصیفی است که به صورت کتابخانه ای و مصاحبه از 11 نفرمعلمان و 20 نفردانش آموزان است.نتایج این پژوهش : برنامه درسی و آموزش علوم تجربی ایران با علم و فناوری روز تطابق لازم را ندارد. در کشور ایران نیز تلاش هایی به عمل آمده است تا این کتب مورد بازبینی و به روزگردند. اهداف تدوین شده در کتاب درسی علوم تجربی بیشتر واقعی و عینی هستند به طوری که معلمان توانسته اند با استفاده از روش های آموزش و برقراری ارتباط با دانش آموزان که به ویژه در کلاس های آموزش ضمن خدمت آموخته اند، به این اهداف تحقق بخشند.همچنین، از نظر معلمان هدف از دروس علوم پایه چهارم، فقط شناخت اولیه است و بحث کاربرد در آن نادیده گرفته شده است که می تواند یکی از نقاط ضعف نظام آموزشی باشد. شیوه آموزشی نیز مورد سوال قرار گرفت که نشان داد در حال حاضرشیوه مناسب برای تدریس درس علوم تجربی، شیوه آزمایش و خطا و روش بحث گروهی و مشارکت می باشد و معلمان باید فراتر از کتاب درسی، اطلاعات داشته باشند تا بتوانند پاسخگوی سوالات زیاد دانش آموزان باشند.

این پژوهش با عنوان مدیریت کلاس درس در فضای مجازی نگارش شده است. روش این پژوهش، به شیوه توصیفی، تحلیلی از نوع کتابخانه ای است که با استناد به کتابها و مجلات و مقالات معتبر نگارش شده است. نتایج حاکی از این است که: معلمان فرزانه و متعهد، افزون بر تدریس محتوای آموزشی و تحول در ماهیت روش های پیشین تدریس، به عنوان اسوه های الهام بخش در عرصه فرهنگ و اخلاق، نقش مبلّغ و هدایتگر را برای نسل جوان ایفا می کنند و به تدریس در این فضا به عنوان یک فرصت می نگرند. آنان با خودآگاهی و خودشکوفایی و نفوذ معنوی در دل شاگردان، در پرتو تعلیم و تربیت صحیح و نیز نهادینه سازی ارزش های والای دینی و اسلامی خواهند توانست جامعه را از درون متحول سازند و به سمت و سوی تعالی، رشد و شکوفایی سوق دهند و انسان هایی خدامحور و متخلق به اخلاق اسلامی تربیت نمایند.

موضوع پژوهش، عزت نفس و خلاقیت بین دانش آموزان دختر و پسرمدارس ایران در دوران کرونا می باشد. جذابیت فعالیت های فرهنگی و هنری در مدارس و ایجاد فضای صمیمی ناشی از آن بر عهده مدیریت و مجموعه کادر مدرسه می باشد. چرخه فرهنگی در تقابل با فعالیت های دیگر می تواند ریشه های قوی درخت علم و دانش را آبیاری نماید. روش پژوهش، مروری کتابخانه ای می باشد. نتیجه: خلاقیت چیزی بیش از یک خصوصیت شناختی یا شخصیتی است که افراد ممکن است در آن تغییر کنند بلکه فعالیتی است که در طول حیات انسان توسعه و تکامل پیدا می کند. پژوهشگران روانشناسی تحولی خلاقیت به دو جنبه این تبدیل طولی توجه کرده اند. بسیاری از مطالعات در هریک از این دو مقوله بر رشد افرادی تمرکز کرده اند که بر پیشرفتهای خلاق خود تمجید و تحسین شده اند گرچه تحقیقات در زمینه بروز انواع رفتار خلاق روزمره نیز کمبودی ندارد.

پژوهش حاضر یا عنوان تأثیر بازی وارسازی (گیمیفیکیشن) بر آموزش و یادگیری درس دانش آموزان، به جایگاه و اهمیت گیمیفیکیشن در کلاس درس به همراه مصادیقی از آن می پردازد. آموزش، فرآیندی است فعال و مانند هر فرآیند دیگری، برای شروع و ماندگاری و تداوم آن نیاز به انگیزش در مراحل مختلف آن وجود دارد. روش این پژوهش به دو روش تلفیقی انجام شده است. روش توصیفی، تحلیلی به شیوه کتابخانه ای می باشد که با مراجعه به کتابها و مجلات و مقالات معتبر، نگارش یافته است و روش مصاحبه سازمان یافته توسط آموزگار از همکاران دیگر سوال نموده و به جمع آوری پاسخ ها پرداخته است. نتایج این پژوهش حاکی از این است که: ایجاد محیطی شاد و جذاب که دانش آموزان را در امر یادگیری دخیل کند نه تنها باعث می شود که یادگیری در سطوح عمیق شناختی صورت گیرد، بلکه انگیزه و خلاقیت را در افراد به وجود می آورد. در این صورت گیمیفیکیشن می تواند در ایجاد چنین فضایی نقش بسزایی را از طریق بازیسازی و قرار دادن فرد در محیطهای سرگرم کننده ایفا کند.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تطبیقی روش های تدریس و ارزشیابی در برنامه درسی هنر دوره ابتدایی ایران، برزیل، یونان و کره جنوبی انجام شد. روش پژوهش تطبیقی کیفی و انتخاب کشورها هدفمند بود. داده ها از طریق اسناد بالادستی و مدارک ملی آموزش و پرورش، گزارش های پژوهشی و مقالات فصلنامه های علمی گردآوری گردید. تحلیل داده ها بر اساس الگوی چهار مرحله ای بِردی انجام شد. نتایج مربوط به روش های تدریس نشان داد به طور مشترک هر چهار کشور بر استفاده از روش قصه گویی، بحث و گفتگو، موسیقی و سرودها، اجرای نمایش، بازدید از گالری های هنری و موزه ها و بهره گیری از سایت های اینترنتی تأکید دارند، حال آن که ارائه مدل برای نقاشی، سرمشق دادن برای خوشنویسی و تعریف پروژه فردی و گروهی مختص به ایران، بازی با خاک رس و توده های کاغذ، ساختن اشیا با چوب، ساختن عروسک های بومی و گردش در طبیعت مختص به برزیل، بازی های آموزشی مختص به یونان، روایت-گری، برگزاری نمایشگاه از فعالیت های هنری دانش آموزان و استفاده از رسانه های اینترنتی مختص به کره جنوبی می-باشد. نتایج مربوط به روش های ارزشیابی نیز مشخص کرد که ترجیح رویکرد کیفی، استفاده از پوشه کار، ثبت گزارش و مشاهده و قضاوت معلم از جمله اشتراکات است، در حالی که از نمایشگاه کاردستی، مباحثه با دانش آموزان درباره کیفیت آثار هنری و سنجش نگرش های هنری دانش آموزان در ایران، از پرسشنامه های انشایی و نظرخواهی از والدین در برزیل، از ارزشیابی اقدامات درون کلاسی و ارزشیابی فعالیت های خارج از کلاس در یونان و از فرایندمحوری و استفاده از چک لیست های مصوب در کره جنوبی استفاده می شود.