حجت محمدی مغانی

هدف این پژوهش ارائه مدل اندازه گیری نقش اقتصادی دولت در خصوصی سازی ورزش ایران است که به روش ترکیبی و از نوع طرح های تحقیق آمیخته اکتشافی بود. مرحله اول کیفی بود. با انجام 20 مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته، اطلاعات گردآوری، سپس داده ها کدگذاری و تجزیه وتحلیل شد. گروه بندی کدها 5 مؤلفه را نشان داد. مرحله دوم به صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نمونه تحقیق 222 نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 20 گویه به عنوان ابزار تحقیق تنظیم شد. روایی محتوایی پرسشنامه را 15 متخصص تأیید کردند و پایایی آن 920/0 شد. برای محاسبه اعتبار سازه و بررسی ساختار از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی با نرم افزار SPSS و AMOS و برای محاسبه پایایی مقیاس ها و خرده مقیاس ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد تأثیر پنج مؤلفه اقتصادی بر خصوصی سازی ورزش معنا دار است. مؤلفه توسعه اقتصادی-اجتماعی با ضریب رگرسیونی 254/0 بالاترین تأثیر و در مرتبه های بعدی ثبات اقتصادی (216/0)، نظام رفاهی (129/0)، قدرت اقتصادی (121/0) و ساختار بازار و میزان رقابتی بودن آن (104/0) قرار دارند. خصوصی سازی ورزش نیازمند حل مشکلات اقتصادی، ایجاد فضای رقابتی و خداحافظی با مالکیت دولتی است.

هدف این پژوهش، ارائه مدلی به منظور اندازه گیری نقش مدیریتی  وزارت ورزش و جوانان در    خصوصی سازی ورزش ایران است. این مطالعه ترکیبی و از نوع طرح های آمیخته اکتشافی است. مرحله اول، کیفی و جامعه آماری شامل افراد خبره در زمینه مدیریت و خصوصی سازی ورزش بود که همگی آنها به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. جهت تحقق این مرحله با مرور مبانی نظری و انجام مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته، اطلاعات تکمیلی گردآوری، سپس داده های حاصل از 20 مصاحبه به روش           نظریه پردازی داده بنیاد در سه مرحله کدگذاری و تجزیه و تحلیل شد. مرحله دوم به صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. با توجه به تنوع و غیر قابل شمارش بودن جامعه آماری، از نمونه گیری هدفمند و با کمک روش قضاوتی و خبرگی محقق تعداد نمونه 222 نفر انتخاب شد. پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مرحله کیفی تحقیق به عنوان ابزار تنظیم شد. روایی محتوایی پرسشنامه را 15 نفر متخصص تأیید کردند که بین50 نفر توزیع شد. پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 924/0 بدست آمد. به منظور محاسبه اعتبار سازه و بررسی ساختار عاملی داده ها، از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد. مقایسه متغیرها نشان داد که تأثیر سه مؤلفه (تصمیم گیری، نظارت و سازماندهی) بر خصوصی سازی ورزش در ایران معنی دار است، ولی مؤلفه برنامه ریزی  این چنین نیست. مؤلفه سازماندهی با ضریب رگرسیونی 148/0 دارای بالاترین تأثیر و در مرتبه های بعدی، مؤلفه های نظارت 092/0، تصمیم گیری 075/0 و   برنامه ریزی 012/0  قرار دارند. با توجه به تأثیر معنی دار عوامل ذکر شده، توجه مدیران عالی ورزش به این عوامل  در خصوصی شدن ورزش ایران نقش بسزایی خواهد داشت.