حجت محمدی مغانی

هدف این پژوهش ارائه مدل اندازه گیری نقش اقتصادی دولت در خصوصی سازی ورزش ایران است که به روش ترکیبی و از نوع طرح های تحقیق آمیخته اکتشافی بود. مرحله اول کیفی بود. با انجام 20 مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته، اطلاعات گردآوری، سپس داده ها کدگذاری و تجزیه وتحلیل شد. گروه بندی کدها 5 مؤلفه را نشان داد. مرحله دوم به صورت کمی و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نمونه تحقیق 222 نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 20 گویه به عنوان ابزار تحقیق تنظیم شد. روایی محتوایی پرسشنامه را 15 متخصص تأیید کردند و پایایی آن 920/0 شد. برای محاسبه اعتبار سازه و بررسی ساختار از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی با نرم افزار SPSS و AMOS و برای محاسبه پایایی مقیاس ها و خرده مقیاس ها از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد تأثیر پنج مؤلفه اقتصادی بر خصوصی سازی ورزش معنا دار است. مؤلفه توسعه اقتصادی-اجتماعی با ضریب رگرسیونی 254/0 بالاترین تأثیر و در مرتبه های بعدی ثبات اقتصادی (216/0)، نظام رفاهی (129/0)، قدرت اقتصادی (121/0) و ساختار بازار و میزان رقابتی بودن آن (104/0) قرار دارند. خصوصی سازی ورزش نیازمند حل مشکلات اقتصادی، ایجاد فضای رقابتی و خداحافظی با مالکیت دولتی است.