نعیمه تقوی

در این مقاله مدل برنامهریزی خطی احتمالی با هدف برنامهریزی ظرفیت انرژی برق و با توجه به محدودیتهای آن در بازه زمانی مورد مطالعه طراحی شده است. در این الگو برای دستیابی به ظرفیت، مکان و زمانبندی بهینه تجهیزات شبکه انرژی برق و همچنین مدیریت مصرف انرژی و افزایش رضایت مشترکین تلاش شده است. افق زمانی 10 ساله و متغیرهای غیرقطعی، تقاضای سالانه و میزان خاموشی مجاز تعیین شده است. نوآوری پژوهش توجه به روشهای مختلف رویارویی با تقاضا با در نظر گرفتن مدیریت مصرف و خاموشی در کنار آن است. مدل حاضر از نظر تمرکز بر عوامل اقتصادی، محیطی و اجتماعی دارای جامعیت است. از نتایج پژوهش، پیشبینی ظرفیت ایجاد تجهیزات انرژی و آمادهسازی زیرساختهای آن است. بدین منظور مدل احتمالی خطی ای طراحی گردید؛ سپس از روش تقریب میانگین نمونه و روش کوآنتایل ظرفیتهای بهینه محاسبه و درنهایت توسط سناریوهایی ظرفیت مراکز بار منطقه در زمان مناسب تعیین شد.

اقتصاد مشارکتی یک ایده اقتصادی است مبنی بر این تصور که اکثر مردم تمایل دارند به جای خرید و تملک کالاهای مصرفی، آن ها را قرض بگیرند. این امر منجر به افزایش اشتغال، بهره وری اقتصادی، دسترسی به دارایی های با ارزش و افزایش روابط اجتماعی خواهد شد. این مطالعه با هدف سنجش میزان تمایل افراد به اقتصاد مشارکتی و همچنین تعیین متغیرهای موثر بر نگرش و تمایل به استفاده از سکونتگاه مشارکتی می باشد. در استفاده از سکونتگاه های مشارکتی به ازای یک نمونه 65 تایی از ساکنین شهر یزد به روش نمونه گیری سهمی انجام شد. در این راستا پرسشنامه ای بر اساس عوامل موثر بر تمایل افراد به اقامتگاه مشارکتی بر اساس ادبیات تحقیق و نظر خبرگان آماده گردید و بین نمونه مورد نظر توزیع گشت. با استفاده از روش تحلیل مسیر میزان تأثیر متغیرهای جنسیت، سود اقتصادی، پایداری، روابط اجتماعی، سرگرمی و توسعه شبکه های اینترنتی بر نگرش و تمایل بر استفاده از این سبک مورد بررسی قرار گرفت. برونداد تحلیل مسیر نشان داد متغیر سرگرمی (لذت و خوشی) بیشترین تأثیر را بر تمایل رفتاری داشته و پس از آن متغیرهای تأثیرات شبکه های اینترنتی، نگرش، روابط اجتماعی و جنسیت، متغیرهای موثر شناخته شدند. در بین تمام متغیرهای تأثیرگذار، صرفاً متغیر روابط اجتماعی دارای تأثیر معکوس بود. در نتیجه افراد به دلیل نداشتن روابط اجتماعی و دستیابی به اوقات خوشایندتر، نگرش بهتر و تمایل بیشتر به سکونتگاه مشارکتی پیدا می کنند. از تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که افراد برای رهایی از تنهایی و داشتن روابط اجتماعی بهتر به اقامتگاه های مشارکتی رو آورده پس پیشنهاد می شود که  اگر شبکه های اینترنتی بتوانند اطلاعات دقیق و درستی را از این اقامتگاه ها در اختیار متقاضیان قرار دهند و آسایش و امنیت را برای آنها فراهم کنند، نه تنها نیاز افراد برآورده شده، بلکه در هزینه های مختلف نیز صرفه جویی به عمل خواهد آمد. همچنین با حمایت از این طرح می توان روابط اجتماعی را بهبود بخشیده تا هر گروه ( جوان، مسن، تنها) هم بتوانند با روحیه بهتر با ساکنین هم سبک و  مورد رضایت خود زندگی کنند.

   تحولات بازارهای کسب و کار کنونی سبب پیدایش تغییرات در فلسفه حیات سازمان ها شده، ازاین رو سازمان ها ملزم به گذر از قواعد سنتی کسب و کار، به کارگیری و تسلط بر قواعد و فناوری های نوین و نیز گسترش قابلیت های درونی سازمان با هدف کسب مزیت رقابتی هستند. لازمه این امر پیشرو بودن، ریسک پذیری، نوآوری و در کل کارآفرینی است. بنابراین شناسایی عوامل موثر در راستای فراهم نمودن بستری جهت توسعه کارآفرینی سازمانی ضرورت دارد. یکی از ابزارهای تأثیرگذار در این زمینه هوش استراتژیک است که از هم افزایی هوش تجاری، هوش رقابتی و مدیریت دانش در سازمان بوجود می آید. پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مؤلفه های هوش استراتژیک بر کسب مزیت رقابتی با درنظر داشتن متغیر میانجی کارآفرینی می پردازد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری را 160 نفر از مدیران سطوح مختلف شرکت توزیع نیروی برق تهران تشکیل می دهند که با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان، حجم نمونه 113 نفری در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد هوش تجاری (پروویچ 2012)، هوش رقابتی (کالف 2001)، مدیریت دانش (نوناکا و تاکوچی 1995)، کارآفرینی سازمانی (مارگریت هیل 2011) و مزیت رقابتی (حسینی 1390) بود و داده ها از طریق روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بطورکلی هوش استراتژیک با درنظر داشتن نقش میانجی کارآفرینی بر کسب مزیت رقابتی در شرکت توزیع نیروی برق تهران تأثیر مثبت دارد. از میان مؤلفه های هوش استراتژیک تنها هوش تجاری رابطه مثبت و معناداری با کارآفرینی سازمانی و کسب مزیت رقابتی با درنظر داشتن نقش میانجی کارآفرینی ندارد.