الهام تمجیدتاش

دانش آموزان با نارسایی های ویژه یادگیری به دلیل تفاوت با دانش آموزان عادی و سایر دانش آموزان استثنایی نیاز به طراحی برنامه درسی دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اعتبارسنجی عناصر برنامه درسی ترمیمی برای دانش آموزان دوره اول ابتدایی با نارسایی های ویژه در یادگیری از دیدگاه متخصصان برنامه درسی و معلمان ذی ربط استان آذربایجان شرقی انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع زمینه یابی بود. جامعه آماری پژوهش متخصصان برنامه درسی و معلمان دوره اول ابتدایی استان آذربایجان شرقی در سال تحصیلی 96-1395 بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 40 متخصص برنامه درسی و 212 معلم با روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی پرسشنامه با نظر پنج نفر از متخصصان برنامه درسی تایید و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با روش های آمار توصیفی و آزمون خی دو تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که تمامی عناصر برنامه درسی ترمیمی یعنی هدف، محتوی، روش های یاددهی-یادگیری و روش های ارزشیابی از دیدگاه متخصصان برنامه درسی و معلمان ذی ربط مورد تایید است و بین نظرهای این گروه ها تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). بنابراین پیشنهاد می شود که با در نظر گرفتن عناصر برنامه درسی ترمیمی اعتبارسنجی شده در پژوهش حاضر می توان اقدام به طراحی و تدوین برنامه درسی برای دانش آموزان دوره اول ابتدایی با نارسایی های ویژه در یادگیری کرد.

در این مقاله، برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران و کشور ژاپن از بُعد تربیت شهروندی به صورت تطبیقی مورد مطالعه قرار گرفته و برای نیل به این هدف، از روش توصیفی تحلیلی (اسنادی) استفاده شده است. در همین راستا ابتدا برنامه درسی تربیت شهروندی براساس مبانی نظری موجود تبیین شده، سپس بر همان اساس وضعیّت عناصر برنامه درسی تربیت شهروندی در مقطع ابتدایی دو کشور ایران و ژاپن مقایسه گردیده و سعی شده است به سؤال های زیر پاسخ داده شود: برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران و ژاپن در حوزه ی تربیت شهروندی چه اهدافی را دنبال می کند؟ برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران و ژاپن در حوزه تربیت شهروندی چه محتوایی را انتقال می دهد؟ در برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران و ژاپن در حوزه ی تربیت شهروندی از چه روش های یاددهی یادگیری بهره گرفته می شود؟ در برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران و ژاپن از کدام شیوه های ارزشیابی آموزشی در سنجش رفتارهای شهروندی استفاده می شود؟ آیا در برنامه درسی تربیت شهروندی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران و ژاپن تفاوت هایی وجود دارد؟ نقاط ضعف برنامه درسی تربیت شهروندی در مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران چیست؟ پس از پاسخ دادن به سؤال های فوق الذّکر، جهت بهتر شدن وضع موجود فرایند تربیت شهروندی در برنامه درسی مقطع ابتدایی آموزش و پرورش ایران، مطابق اسناد و مدارک علمی موجود، پیشنهادهایی ارائه شده است.

مقدمه و هدف پژوهش: هدف کلی در این تحقیق، بررسی نقش تغییر نگرش معلمان در میزان عملکرد یاددهی- یادگیری آن ها در مدارس مقطع ابتدایی شهرستان مراغه در سال تحصیلی 90-1389، می باشد. روش پژوهش: این پژوهش به روش تجربی انجام شده است که در آن، نقش تغییر نگرش معلمان در کیفیت عملکرد یاددهی-یادگیری آن ها مورد بررسی قرارگرفته است و به همین منظور برای سنجش تأثیر متغیر مستقل (تغییر نگرش) بر روی متغیر وابسته (عملکرد یاددهی-یادگیری)، از میان جامعه آماری که بالغ بر 699 نفر معلم مرد و زن دوره ابتدایی شهرستان مراغه بود، تعداد 50 نفر به عنوان نمونه، به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و با پیش آزمون محقق ساخته، وضعیت اولیه نگرش آنان سنجیده شد و همچنین به وسیله چک لیستی محقق ساخته، کیفیت عملکرد یاددهی-یادگیری آن ها مورد مشاهده قرار گرفت و سپس طی یک دوره آموزشی، جهت بهبود نگرش آن ها به حرفه معلمی، آموزش هایی به آنان داده شد و در ادامه، نگرش جدید آنان از طریق پس آزمون و عملکرد یاددهی-یادگیری نهایی معلمان بعد از آموزش، در کلاس درس مشاهده و نمره گذاری شد و در نهایت بعد از دو بار آزمون و سنجش مقدماتی و نهایی، میانگین های دو آزمون استخراج شد و معنی داری میانگین ها با استفاده از آزمون (t دو نمونه ای) بررسی شد یافته ها و نتیجه گیری: طبق نتایج تحقیق، فرضیه اصلی تحقیق و به تبع آن، فرض های فرعی، مورد تایید قرار گرفت و نتیجه گرفته شد که با اصلاح نگرش معلمان، فعالیت های یاددهی-یادگیری آنان بهبود می یابد.

سازمانهای پیچیده و مدرن بایستی بر اساس اندیشه های نو بنا شوند و برای ادامه موجودیت خود و نیز رشد و توسعه کمی و کیفی خود بیش از پیش بایستی خصوصیت جستجوگرانه و نوآورانه داشته باشند و بر روشهای نوین و بدیع تاکید نمایند. هدف از این تحقیق تعیین رابطه بین هوش هیجانی و نوآوری سازمانی در میان مدیران بخش دولتی و بخش خصوصی شهر تهران است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران سازمانهای دولتی شهر تهران و نیز مدیران بانکهای خصوصی و شرکتهای تجاری می باشد. تعداد 100 نفر از هر گروه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به عنوان نمونه تحقیق شرکت نمودند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن و نوآوری سازمانی استفاده شده است. از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است بین خرده مقیاسهای جرات ورزی، مسولیت پذیری، حل مساله، انعطاف پذیری، تحمل فشار و استرس، استقلال طلبی، کنترل تکانه ها، خود شکوفایی، روابط بین فردی، همدلی و نوآوری سازمانی رابطه معنادار وجود دارد. اما در خرده مقیاسهای واقعیت طلبی و خوش بینی و نوآوری سازمانی رابطه معنادار گزارش نشده است.