نسترن منصوریه

زمینه وهدفارتباط، یکی از قدیمی ترین دستاوردهای بشر بوده است وپرخاشگری وعدم جرات مندی مانع ارتباط موثر می باشد از این روهدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر میزان پرخاشگری و جرات مندی دانش آموزان ششم ابتدایی میباشد. روشاز بین کلیه دانش آموزان پایه ششم شهرستان شوط در سال تحصیلی 95-96 که بر اساس اطلاعات اخذ شده تعداد آنها برابر با 851 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس حجم نمونه 60 نفر از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی گروه آزمایش (33 نفر پسرو 27 نفر دختر) و 60 نفر گروه کنترل در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه پرخاشگری و جراتمندی بود. این تحقیق از نوع آزمایشی واز نظر هدف یک پژوهش کاربردی بود. یافته هاتفاوت نمره های پیش آزمون – پس آزمون دوگروه بر متغیر جرات مندی (982/0= مجذوراتا ، 9/ 6513 F= و 05/ P< ) معنی دار و میانگین نمره های گروه آزمایش در متغیر جرات مندی (646/0 = مجذوراتا ، 9/ 213 = F و 05/ P< ) به طور معنی داری از گروه کنترل بیشتر است. تفاوت نمره های پیش آزمون – پس آزمون دوگروه بر متغیر پرخاشگری (987/ = مجذوراتا ، 3/ 8897 F= و 05/ P< ) معنی دار و میانگین نمره های گروه آزمایش در متغیر پرخاشگری (603/ = مجذوراتا ، 5/ 177 F= و 05/ P< ) به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر است. آموزش مهارت های زندگی میزان پرخاشگری دانش آموزان را 4 درصد کاهش و میزان جرات ورزی آنان را 4درصد افزایش می دهد. همچنین بر اساس نتایج 05/ P< و فرضیه پژوهش معنی دارمی باشد نتیجه گیرینتایج به دست آمده از کواریانس وسایر روش های آماری نشان دادآموزش مهارتهای ارتباطی بر میزان جرات مندی وکاهش پرخاشگری دانش آموزان ششم ابتدایی مؤثر است.

دانشمندان معتقدند که افسردگی حاد در بین کودکان بسیار شایع است. حدود ۲ درصد کودکان ۱۲-۶ ساله و ۴ درصد نوجوانان به افسردگی مبتلا هستند. هنر درمانی یکی از راه های درمان معضلات و مشکلات روحی و روانی است. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر نقاشی درمانی در کاهش علائم افسردگی کودکان دارای والدین سوءمصرف کننده مواد بود. در مطالعه حاضر از روش آزمایشی تک آزمودنی با خط پایه چندگانه استفاده شده است و در آن مشاهده با اندازه های مکرر صورت گرفته است. جامعه آماری کلیه کودکان 6-14 ساله که در طی سال 95 همراه والدینشان به یک مرکز ترک اعتیاد مراجعه کرده بودند. از این تعداد 6 آزمودنی که مشخصات بیماری افسردگی را با توجه به نمرات حاصل از پرسش نامه افسردگی کودکان داشتند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و تحت نقاشی درمانی قرار گرفتند. درصد کاهش افسردگی برای آزمودنی اول 37%، برای آزمودنی دوم 30%، برای آزمودنی سوم 41%، برای آزمودنی چهارم 57%، برای آزمودنی پنجم 50% و برای آزمودنی شش 58% محاسبه شد. می توان نتیجه گرفت که نقاشی درمانی در کاهش افسردگی کودکانی که یک والد سوءمصرف کننده داشتند، تأثیر داشته است.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری با فرکانس بالا در دو ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی راست و چپ در کاهش فعالیت سیستم فعال ساز رفتاری افراد مبتلا به سوء مصرف مت آمفتامین می باشد. روش: در مطالعه حاضراز روش تک آزمودنی با خط پایه چندگانه استفاده شده است و در آن مشاهده با اندازه های مکرر صورت گرفته است. 8 آزمودنی به روش نمونه گیری در دسترس از یک کلینیک ترک اعتیاد انتخاب شده و درچهاروضعیت قرار گرفتند. دونفر، تحریک با فرکانس 10 هرتز بر ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی راست و دو نفر تحریک با فرکانس 10 هرتز بر ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی چپ دریافت کردند، دو نفر در وضعیت پلاسیبو ودو نفردر وضعیت کنترل بودند و در پایان جلسه پانزدهم درمان ارزیابی شدند و داده های تحقیق با استفاده از نمودار های ترسیمی، اندازه اثر ودرصد کاهش تحلیل شدند. یافته ها: تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری به طور معناداری درهر دو ناحیه قشر پیش پیشانی پشتی جانبی راست وچپ سبب کاهش فعالیت سیستم فعال ساز رفتاری افراد سوء مصرف کننده مت آمفتامین گردید. نتیجه گیری: تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری در کاهش فعالیت سیستم فعال ساز رفتاری در افراد سوءمصرف کننده مت آمفتامین موثر می باشد.

هدف پژوهش تعیین میزان اثربخشی تحریک مکرر مغناطیسی در کاهش ولع مصرف افراد سوء مصرف کننده متاآمفتامین بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع تک آزمودنی با خط پایه چندگانه و جامعه آماری 1000 نفر سوءمصرف کننده متامفتامین مراجعه کننده به درمانگاه ترک اعتیاد آتیه در تهران در زمستان سال 1389 بود. از میان آن ها به روش دسترس 8 نفر انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه 2 نفری جایگزین شدند. با بسامد 10 هرتز، 15 جلسه، 2 نفر تحریک ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی چپ، و 2 نفر نیز در وضعیت گواه قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها در پایان جلسه پانزدهم و یک ماه بعد از دوران درمان در مرحله پیگیری ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از اندازه اثر و درصد کاهش تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری ناحیه قشر پیش پیشانی پشتی جانبی راست، ولع مصرف افراد را به متاآمفتامین به طور معناداری کاهش می دهد، اما تحریک ناحیه پشتی جانبی قشر پیش پیشانی چپ چندان مؤثر نیست. این اثرات یک ماه پس از درمان هم ماندگار بود. نتیجه گیری: می توان از تحریک مکرر مغناطیسی فراقشری به ویژه ناحیه قشر پیش پیشانی پشتی جانبی راست، به عنوان یک روش درمانی مؤثر برای کاهش ولع مصرف متاآمفتامین در افراد مصرف کننده سود جست.