فرشته امینی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارکردهای اجرایی-عصب شناختی در بزرگسالان معتاد به مواد افیونی با افراد عادی انجام شده است. روش: در این مطالعه علی-مقایسه ای، 38 فرد معتاد به مواد افیونی از بین افراد مراجعه کننده برای درمان به دو کلینیک ترک اعتیاد شهر تهران و 38 فرد عادی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس با استفاده از آزمون عصب روانشناختی دسته بندی کارت های ویسکانسین مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج تحلیل نشان داد که تفاوت معناداری بین کارکردهای اجرایی افراد معتاد و عادی وجود دارد. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که افراد معتاد در مقایسه با افراد عادی عملکرد ضعیف تری در کارکردهای اجرایی دارند. نتیجه گیری: بر این اساس نتیجه گیری میشود که افراد معتاد در انعطاف پذیری شناختی و شکل گیری مفاهیم تغییر اختلال دارند.

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی تعارضات زناشویی بر اساس شیوه های فرزندپروری، ویژگی های شخصیتی و سبک های دل بستگی زنان شهر کرمانشاه است. پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال 1398 - 1397 تشکیل می دهد. نمونه موردنظر در پژوهش حاضر مطابق با جدول مورگان 120 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای از مراکز مشاوره زندگی، روان یاران، هاتف و حامی انتخاب شدند و با کسب رضایت از آن دسته از زنانی که حاضر به همکاری در پژوهش بودند به پرسشنامه های شیوه های فرزندپروری، ویژگی های شخصیتی مک کری و کاستا، سبک های دل بستگی کولینز و رید و تعارضات زناشویی پاسخ دادند. نتایج به دست آمده با استفاده از رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که مؤلفه های شیوه های فرزندپروری، ویژگی های شخصیتی و سبک های دل بستگی توانایی پیش بینی تعارضات زناشویی را دارند. همچنین مؤلفه های شیوه های فرزندپروری، ویژگی ه ای شخصیتی و سبک های دل بستگی با مؤلفه های تعارض زناشویی رابطه ی معنادار دارند. با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که شیوه های فرزندپروری، ویژگی ه ای شخصیتی و سبک های دل بستگی از مؤلفه های مؤثر و مرتبط با تعارض زناشویی هستند که این نکته می تواند در مراکز مشاوره خانواده موردتوجه قرار گیرد.

زمینه: زنان افسرده اختلال آشکاری در سلامت اجتماعی نیز نشان می دهند و با این که این مشکل نقش اساسی در سلامت خانواده و جامعه ایفا می کند، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری به عنوان یک درمان رایج اختلالات افسردگی با درمان ذهن آگاهی به عنوان یکی از درمان های موج سوم روان درمانی و درمان های مبتنی بر فضای مجازی به عنوان یک درمان دردسترس و کم هزینه جهت بهبود آسیب های روانی، عاطفی و اجتماعی زنان افسرده می تواند کمک کننده باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های شناختی رفتاری، مهارت های ذهن آگاهی و مهارت های خودیاری شناختی رفتاری مبتنی بر فضای مجازی بر افسردگی و سلامت اجتماعی زنان دارای افسردگی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به افسردگی منطقه دو شهر تهران در سال 1400 بود که از بین این زنان، 60 نفر (15 نفر گروه شناختی رفتاری، 15 نفر گروه ذهن آگاهی، 15 نفر گروه خودیاری شناختی رفتاری مجازی و 15 نفر گروه گواه) به صورت غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه های سلامت اجتماعی (کییز، 2004) و افسردگی (بک، 1961) بود. پس از تکمیل پرسشنامه های پژوهش، شرکت کنندگان گروه شناختی رفتاری (لوپز و همکاران، 2019) در 12 جلسه، شرکت کنندگان گروه ذهن آگاهی (کابات زین، 1990) در 8 جلسه و شرکت کنندگان گروه خودیاری شناختی رفتاری مبتنی بر فضای مجازی (ریچاردز و همکاران، 2018) در 7 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که در مورد تفاوت اثربخشی سه گروه درمان بر افسردگی به ترتیب درمان شناختی رفتاری، خودیاری شناختی رفتاری مبتنی بر فضای مجازی و ذهن آگاهی موثر بودند (0/05 P<) ولی در مورد تفاوت اثربخشی سه گروه درمان بر سلامت اجتماعی ابتدا ذهن آگاهی، سپس درمان شناختی رفتاری و در نهایت خودیاری شناختی رفتاری مبتنی بر فضای مجازی اثربخش بودند (0/05 P<). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود درمانگران مراکز مشاوره و روانشناختی با ترکیب سه درمان شناختی رفتاری، ذهن آگاهی و خودیاری شناختی رفتاری مجازی باهم جنبه های مختلف روان درمانی افراد افسرده را تحت تأثیر قرار دهند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوع دردهای اسکلتی عضلانی و ارتباط آنها با مدت استفاده ازتلفن هوشمند همراه و وضعیت های اتخاذی در بین دانشجویان دانشگاه تهران بود. بدین منظور در یک مطالعه مقطعی تعداد 664 نفر از دانشجویان 18 تا 40 سال دانشگاه تهران به صورت روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و اطلاعات دموگرافیک شامل مدت زمان استفاده از تلفن همراه ثبت شد. سپس وجود و شدت دردهای اسکلتی- عضلانی اندام فوقانی به وسیله پرسشنامه نوردیک و مقیاس رتبه بندی عددی (NRS) اندازه گیری شد. همچنین وضعیت بدنی دانشجویان هنگام استفاده از گوشی تلفن همراه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین مدت زمان استفاده از تلفن همراه و درد اسکلتی عضلانی در تمامی نواحی مورد بررسی در هفته گذشته و 12 ماه گذشته وجود دارد. نتایج در رابطه با درد اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تنه و وضعیت های اتخاذی دانشجویان نشان داد تنها در ناحیه فوقانی پشت ، گردن و کمر و فوقانی پشت در 12 ماه گذشته و همچنین گردن و فوقانی پشت در 12 ماه گذشته که مانع از کار روزمره شده و همچنین مشکل گردن ، مچ دست و کمر در هفته گذشته با وضعیت اتخاذی بدن رابطه معنی داری وجود دارد. با توجه به ارتباط بین درد اسکلتی عضلانی دانشجویان با مدت زمان و وضعیت بدنی ایشان در استفاده از تلفن همراه هوشمند ضرورت دارد ضمن ارایه اطلاعات لازم به دانشجویان در خصوص زمینه سازهای دردهای اسکلتی عضلانی مانند مدت استفاده از تلفن همراه و وضعیت بدنی مناسب هنگام استفاده نیز آموزش داده شود.