محبوب شیخعلی زاده

هدف این پژوهش، تدوین مدل سودآوری باشگاه های خصوصی بدنسازی شمال غرب کشور بود. تحقیق حاضر از نوع همبستگی بر پایه مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش، 362 نفر از مشتریان باشگاه های خصوصی بدنسازی شمال غرب کشور بودند که پرسشنامه ارزش ادراک شده محقق ساخته وپرسشنامه های استاندارد، رضایت و وفاداری مشتری لیو (2008) را به طور داوطلبانه تکمیل نمودند. سودآوری باشگاه ها از طریق جمع آوری داده ها از مدیران باشگاه های ورزشی و با فرمول ارائه شده شرکت مایکروسافت، محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. نتایج نشان داد ارزش ادراک شده بر سودآوری باشگاه ها (001/0=P، 10/0=β، 22/4=t)، رضایت مشتری (001/0=P، 547/0=β، 719/11=t) و وفاداری مشتری (001/0=P، 178/0=β، 188/4=t) تاثیر مستقیم و معناداری دارد. ارزش ادراک شده از طریق رضایت و وفاداری مشتری بر سودآوری باشگاه ها تاثیر غیرمستقیم و معناداری دارد. بنابراین هرچقدر رضایت و وفاداری مشتری بیشتری شود ماندگاری مشتریان در باشگاه ها افزایش یافته و این هم باعث سود و درآمد بیشتر برای باشگاه ها و بقاء و رشد آنها می شود.

هدف از مطالعه حاضر تعیین رابطه بین استراتژی های مذاکره و محدودیت های ادراک شده در مدیران ورزشی استان اردبیل است. 50 مدیر ورزشی به طور داوطلبانه پرسشنامه های استراتژی های مذاکره، محدودیت های ادراک شده در حوزة ورزش و پرسشنامه مشخصات فردی را تکمیل کردند. یافته ها نشان داد مدیران به استراتژی همکاری توجه بیشتری داشتند و بیشترین محدودیت ادراک شده توسط مدیران ورزشی در بُعد امکانات و تجهیزات است. یافته های رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره نیز نشان داد محدودیت های ادراک شده مدیران به طور تقریبی، 5/42 درصد از تغییرات استراتژی رقابت، 8/38 درصد از تغییرات استراتژی همکاری و 8/31 درصد از تغییرات استراتژی تبعیت در مذاکره را تبیین کرده است. نتیجه کلی نشان داد از محدودیت های ادراک شده در حوزه مدیریت، تأسیسات و تجهیزات، پیش بینی کننده های مهم استراتژی مذاکره مدیران است و در حالت کلی، مدیران برای حل مسائل، تمایل دارند از استراتژی همکاری استفاده کنند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررس ی ارتباط بین آمادگ ی جسم انی با احساس نسبت به محیط کار در کارکنان م رد ش رکت پس ت استان تهران طراحی و اجرا شد. روش شناسی: 50 نفر مرد (66/7±84/35 سال ) به ط ور داوطلب انه در آزم ون آمادگی جسم انی شامل: طی نمودن مسافت 1600 متر، بارفیکس خوابیده، دراز و نشست، انعطاف تنه به جلو و درصد چربی بدن ش رکت کرده و پ رسشنامه مقیاس احساس شغلی(JFS) را تکمیل نمودند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد بین آمادگی جسمانی با احساس نسبت به کار در هر دو گروه سنی زیر 35 سال و گ روه سنی بالای 35 سال ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین بین آمادگی جسمانی با مولفه های احساس شغلی در هر دو گروه سنی ارتباط معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند عوامل دیگری به غیر از ویژگیهای آمادگی جسمانی در احساس نسبت به محیط کار نقش دارند.