سارا سراج

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مدیریت استعداد در ورزش دانشگاهی (مطالعه موردی: فدراسیون ورزش دانشجویی) بود. ازاین رو تعداد ۱۱۲ پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد ورزش دانشگاهی فیلیپس و راپر (۲۰۰۹)، توسط کارکنان فدراسیون ورزش دانشجویی در سال ۱۴۰1 تکمیل و جمع آوری شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون کلوموگروف و اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها و مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS و Smart pls استفاده گردید. نتایج نشان داد که جذب استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/49 و مقدار بحرانی 9/176، کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 و مقدار بحرانی 11/759 توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 مقدار بحرانی 4/571 و حفظ و نگهداشت استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/58 و مقدار بحرانی 8/087 تأثیر مثبت و معناداری داشته است. بر این اساس کشف استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/63 دارای بیشترین تأثیر و توسعه و بهسازی استعداد بر بهبود مدیریت استعداد با ضریب تأثیر 0/29 کمترین تأثیر را داشته است. همچنین ارزیابی مدل محاسبه شاخص نیکویی برازش مدل نشان داد که شاخص GOF این مدل 0.396 به دست آمده است که از مطلوبیت کلی مدل حکایت دارد.

هدف از پژوهش حاضر که از نوع مطالعات توصیفی و پیمایشی می باشد، بررسی استعداد یابی و نقش تجارب حرکتی داوطلبان در موفقیت آن ها در آزمون های ورودی رشته تربیت بدنی بود. نمونه آماری را 710 نفر از داوطلبان سال تحصیلی 90 89 دانشگاه پیام نور که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، تشکیل دادند. شایان ذکر است که از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده ها ، آزمون لون برای بررسی تجانس واریانس ، آزمون یو من ویتنی جهت بررسی تفاوت بین میانگین رتبه ها و آزمون تی مستقل به منظور بررسی تفاوت بین میانگین ها استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در وضعیت استقامت عضلات کمربند شانه ای و عضلات شکم و چابکی داوطلبان با دیپلم تربیت بدنی نسبت به داوطلبان با دیپلم غیر تربیت بدنی تفاوت معنا داری به لحاظ آماری مشاهده نمی شود و تنها نیروی عضلانی داوطلبان دیپلم تربیت بدنی نسبت به سایر دیپلم ها تفاوت معنا داری داشته و بالاتر می باشد. یافته های پژوهش حاضر از این جهت حائز اهمیت و تحلیل می باشند که محدود کردن زمینه های پذیرش دانشجوی تربیت بدنی در مقاطع بالاتر (به ویژه کارشناسی ارشد) به دانش آموختگان تربیت بدنی نمی تواند ایده قابل قبولی باشد و ممانعت از ورود آن دسته از داوطلبانی که دارای علاقه واقعی به تحصیل در رشته تربیت بدنی هستند؛ اما سوابق تحصیلی آن ها در رشته غیر همنام می باشد، فاقد توجیه علمی بوده و استمرار روند فعلی مبنی بر آزاد گذاشتن ورود به این رشته از سایر رشته های تحصیلی، زمینه جذب بهتر استعدادهای ورزشی در این رشته را فراهم خواهد آورد.

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین عوامل روانشناختی توانمندسازی (احساس معنی دار بودن، شایستگی، خودتعیینی، تاثیر و اعتماد) و کارآفرینی سازمانی کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی است. به این منظور، 61 نفر از کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود که به منظور جمع آوری اطلاعات لازم در مورد عوامل روانشناختی توانمندسازی از پرسشنامه 18 سوالی سنجش توانمندی روانشناختی اسپریتزر و برای سنجش کارآفرینی سازمانی از پرسشنامه صمد آقایی استفاده شد. به منظور بررسی ارتباط عوامل روانشناختی توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی، از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. محاسبات آماری از طریق نرم افزار SPSS نسخه 5/1 انجام گرفت. نتایج نشان داد بین چهار عامل کلیدی روانشناختی توانمندسازی شامل: احساس معنی داری بودن، احساس خودتعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد، با کارآفرینی سازمانی رابطه ستقیم و معنی داری وجود دارد (05/0 >P)، اما بین احساس شایستگی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی داری وجود ندارد (05/0>P).