حامد نظرپور کاشانی

خرید و مصرف جزء انکارناپذیری از کنشهای اجتماعی خانواده است و نقشی تعیین کننده در تخصیص منابع برای تولید انواع کالاها، شیوه توزیع آنها و هم چنین توسعه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دارد. چنانچه از دید رفتار مصرف کننده به این پدیده نگریسته شود، الگوی مصرف و خرید مردم به عنوان یک پدیده فرهنگی تلقی می شود که ذیل مقوله سبک زندگی قابل تبیین و بررسی است. هدف این مقاله بررسی رویکردهای کلان در حوزه رفتار خرید و نیز تبیین نظریه های حوزه سبک زندگی که به رفتار خرید اشاره دارد، است. با استفاده از روش تحلیل محتوای جهتدار، پس از بررسی و مقایسه جامع الگوهای مختلف رفتار خرید مصرف کننده مبتنی بر سبک زندگی، منطق حاکم بر آنها استخراج شده و مورد بحث قرار گرفته و در نهایت عوامل درونی و محیطی مؤثر بر رفتار خرید با توجه به نقش کلیدی سبک زندگی تبیین و ارائه شده است.

رفتار مصرف کننده"" به عنوان یکی از جنبه های مهم سبک زندگی، بیانگر مسائل متعدد خرد و کلان از نحوه تخصیص درآمد و چگونگی استفاده از منابع، تا شیوه خوراک و پوشاک و... است. با نگاهی عمیقتر به رفتار، می توان دریافت که شیوه و سبک رفتار مصرف کننده، بر بینشها و گرایشهای مصرف کننده مبتنی است. هدف این پژوهش دستیابی به الگوی بینش، گرایش و کنشهای مرتبط با رفتار مصرف کننده با بررسی کتاب شریف نهج البلاغه است. این پژوهش، اکتشافی و به شیوه تحلیل مضمون است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که حدود 820 شناسه و گزاره از متن نهج البلاغه مرتبط با موضوع، و این گزاره ها در قالب سه مضمون فراگیر بینش، گرایش و کنش، و 21 مضمون سازمان دهنده مطرح است. مضمون بینش شامل خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی، دین شناسی، شیطان شناسی، مضمون گرایش شامل خداگرایی، آخرتگرایی، زندگی گرایی، انسانیت گرایی، عدالت گرایی، حلال گرایی، دگرگرایی، کیفیت گرایی، الگوگرایی و مضمون کنش شامل مصرف عاقلانه، مصرف به اندازه و ضایع نکردن نعمت، مصرف برای غیر خود، مصرف با رعایت اولویت بندی، مصرف با توجه به مقتضیات صحیح زمانه و اجتماع، مصرف از حلال / پرهیز از مصرف حرام، و مصرف با توجه به محل تأمین است

عمده پژوهش های انجام شده برای شناسائی تاثیر منابع نامشهود، حاصل تحلیل سازمان های خاص و مطالعات موردی است. برای وسعت بخشیدن به اعتبار تعمیم پذیری این تحقیقات انجام مطالعاتی با نمونه های بزرگ لازم است تا معلوم شود که عناصر سازمانی چگونه به صورت مستقل، تکمیلی و تعاملی با عملکرد سازمان رابطه دارند. علاوه بر این، تاکنون به این موضوع در دانشگاه ها توجه اندکی شده است. پژوهش حاضر با بررسی تأثیر «مجموعه ای از منابع سازمانی مستقل و نامشهود، و تعاملات میان آنان»، بر عملکرد سازمانی در نمونه ای متشکل از دانشگاههای بزرگ دولتی، درصدد است تا شکاف موجود را پر نماید. در این پژوهش برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است و جامعه آماری این تحقیق، دانشگاه های بزرگ دولتی کشور ایران بوده و روش نمونه گیری به صورت هدفمند می باشد. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نشان می دهد عملکرد سازمان را می توان با پنج عنصر نامشهود (قابلیت های مدیریتی، سرمایه سازمانی، نظام ارزیابی، روابط کارکنان و فرهنگ سازمانی) و تعاملات میان آنان تشریح کرد.

در این مقاله رابطه بین برنامه ریزی راهبردی و عملکرد مورد بحث قرار گرفته است. در حالیکه برخی مطالعات از تاثیر مستقیم و مثبت برنامه ریزی راهبردی بر عملکرد سخن گفته اند، تعدادی هم بر بی اثر بودن برنامه ریزی راهبردی بر عملکرد صحه گذاشته اند. مطالعه حاضر اثر برنامه ریزی راهبردی بر عملکرد را با لحاظ کردن انعطاف پذیری به عنوان میانجی بین برنامه ریزی راهبردی و عملکرد بررسی کرده است. در الگوی نظری تحقیق این ادعا مطرح شده است که برنامه ریزی راهبردی باعث ایجاد انعطاف پذیری در سازمان می گردد که آن هم به نوبه خود بر عملکرد تاثیر گذار خواهد بود. انعطاف پذیری به سازمان اجازه می دهد در موقع مناسب تغییرات لازم برای انطباق با آشفتگی محیطی را در خود ایجاد کند. این تحقیق از جهت هدف تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است. هدف این تحقیق توسعه آگاهی مدیران سازمان ها جهت بهره مندی از مزایای برنامه ریزی راهبردی و کاربرد بهتر آن در سازمان است. همچنین از جهت نحوه گردآوری داده ها این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی (غیر آزمایشی ) محسوب می گردد.

یادگیری سازمانی موضوعی است که در دهه اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. تحقیقات متعددی در صدد معرفی عوامل اثرگذار بر این پدیده برآمده اند. فرهنگ سازمانی از جمله عواملی است که انتظار می رود تاثیر زیادی بر سطح یادگیری سازمان داشته باشد. هدف این مقاله، نشان دادن اثرپذیری ماهیت یادگیری سازمانی، از فرهنگ سازمانی است. در این مقاله از «چارچوب فرهنگی ارزش های رقابتی» برای مدل سازی فرهنگ سازمانی، به عنوان مبنایی برای اندازه گیری فرهنگ استفاده شده است. چهار نوع فرهنگ ارائه شده در این چارچوب عبارت از فرهنگ گروهی، فرهنگ توسعه ای، فرهنگ عقلایی، و فرهنگ سلسله مراتبی است که ارتباط آن ها با یادگیری سازمانی بررسی شده است. این تحقیق از نوع تحقیقات غیرآزمایشی از نوع همبستگی بوده و روش گردآوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه ای، جستجوهای اینترنتی و مصاحبه و پرسش نامه بوده و به منظور انجام تحلیل های آماری از روش رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان داد که اولویت بندی انواع فرهنگ سازمانی بر مبنای میزان تاثیر آن ها بر یادگیری سازمانی بدین ترتیب است: فرهنگ گروهی در اولویت اول، فرهنگ توسعه ای در اولویت دوم، فرهنگ سلسله مراتبی در اولویت سوم و فرهنگ عقلایی در اولویت چهارم قرار دارد.