سید داوود حاجی میررحیمی

آموزشگران، از مهمترین مولفه های نظام آموزش عالی کشاورزی شمرده می شوند. نگاهی به تنگناها و مسائل عمده نظام آموزش کشاورزی کشور نشان می دهد که بی توجهی به تخصصی بودن حرفه "آموزشگری" در تدوین شرایط احراز شغل "آموزشگری کشاورزی" و نیز بی توجهی به طراحی اجرا و ارزشیابی محتوای دوره های آموزش ضمن خدمت آموزشگران کشاورزی برای ارتقای مستمر قابلیت های حرفه ای آنان از جمله دشواریهای نظام آموزش کشاورزی است. تحلیل این تنگناها نشان می دهد که بیشتر آنها از نبود الگوی مناسب و جامع قابلیت های حرفه ای آموزشگران کشاورزی سرچشمه می گیرد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف کلی طراحی الگوی قابلیتهای حرفه ای آموزشگران مراکز و موسسات آموزش عالی کشاورزی و هدفهای مشخص: 1) شناخت مقاطع آموختن قابلیت های حرفه ای و 2) شناخت موقعیت حیطه های سه گانه قابلیت های حرفه ای (دانشی، بینشی و مهارتی) انجام گرفت. بنیان نظری تحقیق، الگوی فیپس (phipps, 1972) و کاشمن(Cushman, 1982)  بوده است که شامل چهار بعد "آموزش و تدریس"، "برنامه ریزی تحصیلی"، "علمی – پژوهشی" و "مدیریتی سازمانی و تشکیلاتی" است. با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و یا به کا رگری روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 64 نفر از خبرگان آموزش کشاورزی کشور انتخاب شدند و دیدگاه های آنها با استفاده از ابزار پرسشنامه که اعتبار آن به وسیله هشت نفر از متخصصان آموزشی و پایایی آن نیز با تعیین ضریب آلفای کرانباخ مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری شد. متغیرهای مستقل تحقیق شامل ویژگیهای فردی و حرفه ای خبرگان بود. بخشی از یافته های عمده تحقیق عبارت است از: 1) از مجموع 105 قابلیت، با توجه به شاخص های توافق سنجی و سطح اهمیت مولفه ها، 87 قابلیت در چهار بعد آموزش و تدریس (46 قابلیت)، برنامه ریزی تحصیلی (7 قابلیت)، علمی - پژوهشی (17 قابلیت) و مدیریتی، سازمانی و تشکیلاتی (17 قابلیت) برای آموزشگران مورد توافق قرار گرفت. 2) اولویت ابعاد قابلیت های حرفه ای به ترتیب عبارت است از: آموزش و تدریس، برنامه ریزی تحصیلی، علمی- پژوهشی و مدیریتی، سازمانی و تشکیلاتی، 3) موقعیت ابعاد قابلیت های حرفه ای از نظر میزان اهمیت در وظایف شغلی آموزشگران در یک سطح ارزیابی شد و 4) مناسب ترین مقاطع آموختن قابلیت های حرفه ای آموزشگران، دوره های تحصیلات دانشگاهی و آموزشهای بدو خدمت است.

مطالعه وکتابخوانی ،ابزار اصلی افزایش سطح آگاهی ودانش تک تک افراد جامعه است .در ایران بروز موانع عدیده ای برسر راه رشدو نهادینه شدن فرهنگ عادت به مطالعه ،مسیر رشدو توسعه سریع کشور را با مشکلاتی مواجه ساخته است که در دراز مدت نتایج تاثرانگیزی به بار خواهد آورد.بررسی حاضر پیرامون این معضل وبه سبب نیاز به انجام پژوهش های علمی لازم برای کشف عوامل موثر دراین ساختار نابهنجار ،صورت گرفته است.این مطالعه ، روی کارکنان ودانشجویان بخش کشاورزی ومنابع طبیعی انجام گرفته وشاخص های متعددی بررسی شده است .نگارنده پس ازبیان دیدگاه های موجود درزمینه ی کتابخوانی درایران ،پیرامون روش تحقیق وتفسیر یافته های تحقیق حاضر استدلال کرده است .

مراکز خدمات ترویج کشاورزی به واسطه ارتباط مستقیم با محیط روستایی و کشاورزی نقش درخورتوجه ای در توسعه و پیشرفت بخش کشاورزی دارد. هدف اصلی این مراکز ارائه خدمات مختلف آموزشی، مشاوره ای و حمایتی است؛ ازاین رو ارتقای کیفیت خدمات در این واحدها و افزایش رضایت مندی کشاورزان و بهره برداران اهمیت فراوانی دارد. مطالعه حاضر دو هدف را دنبال می کرد: 1. ارزیابی کیفیت خدمات ارائه شده توسط مراکز خدمات ترویج کشاورزی و اندازه گیری شکاف آن با استفاده از تفاوت بین ادراک و انتظارها؛ 2. بررسی تفاوت بین ابعاد کیفیت خدمات از دیدگاه کشاورزان. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی بود و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی و از لحاظ تحلیل داده ها توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را کشاورزان و بهره برداران مراجعه کننده به مراکز خدمات ترویج کشاورزی استان البرز تشکیل می دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در جامعه نامحدود 180 نفر به عنوان نمونه انتخاب و داده ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی جمع آوری شد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی کیفیت خدمات مدل پنج عاملی سِروُکوال به کاررفت. روایی ظاهری ابزار با استفاده از دیدگاه های کارشناسان و روایی محتوایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین انتظارها و ادراک مراجعه کنندگان در تمام ابعاد اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. براساس نتایج بین ابعاد کیفیت خدمات نیز تفاوت معنی دار مشاهده و بُعد اطمینان و پاسخ گویی مهم تر از ابعاد دیگر بیان شد. ارائه خدمات به محیط های روستایی و کشاورزی و پیشرفت این بخش پایدار و با افزایش شاخص های کیفی همراه خواهد بود.

هدف از اجرای پژوهش، تعیین عوامل مؤثر بر رضایت شغلی مدرسان مراکز آموزش جهاد کشاورزی استان های تهران و البرز است. جامعه آماری شامل همه مدرسان این مراکز (N=156) و نمونه تحقیق (n=72) بود. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه ای است که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت (α>0.70). پس از انجام تحلیل عاملی چهار دسته عوامل مؤثر بر رضایت شغلی شامل حقوق و مزایا، تجهیزات آموزشی، تعامل مدیریت با مدرسان و مشارکت در امور آموزشی شناسایی شدند. متغیر وابسته (رضایت شغلی) نیز با استفاده از 35 گویه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که رضایت شغلی بیشتر آزمودنی ها در حد متوسط است و رابطه مثبت و معنی داری بین سه عامل تعامل مدیریت با مدرسان، تجهیزات آموزشی و حقوق و مزایا با رضایت شغلی مدرسان مورد مطالعه وجود دارد. افزایش تعاملات و ارتباطات دوطرفه مدیران مراکز یاد شده با مدرسان و تأمین نیازهای مادی مدرسان ازجمله پیشنهادهای این تحقیق است.

هدف این تحقیق، تحلیل رابطه بین ویژگی های جمعیت شناختی دانشجویان و رضایت آنها از کیفیت آموزشی ارائه شده در مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) بود. این مطالعه از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق 2264 نفر از دانشجویان این مرکز بودند (2264N=). حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 168 نفر تعیین شد (168n=). روش نمونه گیری، طبقه ای تناسبی بود. ابزار تحقیق، پرسشنامه ای بود که روایی آن از سوی پانلی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تأیید شد و میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بین 71/0 و 87/0 به دست آمد. نتایج آمار توصیفی نشان داد میزان رضایت دانشجویان از کیفیت مدیریت، قوانین و مقررات آموزشی مرکز در بالاترین الویت و میزان رضایت آنها کیفیت امکانات و زیرساخت های آموزشی در پایین ترین اولویت قرار داشت. در کل سطح رضایت دانشجویان از کیفیت آموزشی نسبتاً مطلوب ارزیابی شد. نتایج آمار استنباطی نشان داد که بین متغیرهای سن، سابقه شغلی، معدل و رضایت از رشته تحصیلی، همبستگی مثبت و معنی داری با متغیر رضایت از کیفیت آموزشی وجود دارد.