طاهره سترگ

چکیده هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی با خلّاقیت و اثربخشی از دیدگاه معلّمان مقطع راهنمایی مدارس دخترانه شهر مرودشت بود. پژوهش به شیوه توصیفی ( همبستگی) انجام شد.جامعه آماری کلیه معلّمان راهنمایی مدارس دخترانه شهر مرودشت به تعداد 315 نفر بوده اند. نمونه آماری به تعداد122نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است.در این پژوهش از سه پرسشنامه فرهنگ سازمانی ،خلّاقیت و اثربخشی استفاده گردیده است. تجزیه وتحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری نظیر فراوانی،میانگین،انحراف معیار و در سطح استنباطی از نرم افزار SPSS و AMOS5 )تحلیل مسیر) ماتریس همبستگی، تحلیل رگرسیون ساده و چند گانه به روش گام به گام استفاده شده است . نتایج نشان داده است که بین فرهنگ سازمانی و اثربخشی سازمانی رابطه معنا دار وجود دارد.خلاقیت سازمانی نیز با اثربخشی سازمانی رابطه مثبت معنا دار دارد. فرهنگ وخلاقیت سازمانی قادر به پیش بینی اثربخشی سازمانی هستند. مدل پیشنهادی و مدل تاًیید شده کاملاً با هم برازنده اند و مدل ارائه شده به طور نسبی قادر به توجیه علی متغیرهای موجود می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بازنمایی آداب همسری در قرآن کریم (با تأکید بر سیر نزول آیات) به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. بدین ترتیب با استنباط مسائل حقوقی و اخلاقی در همسرداری و توجه به میزان تکرار و سیر ترتیب آنها در آیات مکی و مدنی ساختاری نو شناسایی شد. استنباط این ساختار با اتکا بر سیاق آیات و روایاتی که در مقام تفسیر آیات اند، انجام شد. نتایج بررسی ها نشان داد که سوره های قرآن دارای پیوستگی های ساختاری و ادبی شامل حسن آغاز، سجع، تشبیه، تصویرپردازی های ادبی، لحن و ریتم مشترک است. بررسی ساختاری و محتوایی آیات نشان داد که سوره های مکّی از نظر آداب همسری دارای پیوستگی های محتوایی شامل طرح زوجیت و ارزشگذاری آن، نعمت شمردن همسران برای یکدیگر و تأکید بر رعایت تقوای الهی نزد همسران است و سوره های مدنی دارای آیاتی مشابه مربوط به زنان و آداب همسری است که شامل رعایت حقوق مادّی زن مثل مالکیت مهر و ارث، دادن هدیه در مواقع خاص از جمله هنگام طلاق، مراعات حال زن در جایگاه همسر، تسهیل در مسائل همسر و حمایت از وی می باشد.

حشر جسمانی ابدان از مسائل مورد اختلاف میان متکلمان و حکمای اسلامی است. طبق نظر علامه، انسانِ محشور در قیامت به واسطه نفس او از یک سو عینیت با انسان دنیوی و از سویی به واسطه بدن او مثلیتی با انسان دنیوی دارد. مرحوم محمدباقر بهبودی جسمانیت ابدان در روز قیامت را پذیرفته و ادله ای برای این امر بیان می دارد؛ اما مبتنی بر رویکرد حکمی نقدهایی بر آن وارد است. این پژوهش با مقایسه تطبیقی هر دو دیدگاه درباره کیفیت اِلحاق اَبدان در رستاخیز و کیفیت زمین در قیامت به نقد دیدگاه جسمانیت مادّی اَبدان برای آیاتی که امکان وقوع مادّی آن را پنداشته اند، پرداخته و در نتیجه مهم ترین نتایج تحقیق حاکی از آن است که طبق نظر علامه اِعاده انسان به عینه از محالات است و محال، تحقق و هستی نمی پذیرد؛ ازاین رو به روش توصیفی تحلیلی به بررسی محتوای آن پرداخته شده است . .