بررسی و مقایسه کیفیت خواب ورزشکاران استقامتی و مقاومتی
حوزه های تخصصی:
بختیار ترتیبیان
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۵۳ مورد از کل ۵۳ مورد.
تاثیر 9 هفته تمرینات هوازی شدید بر هورمون پاراتیروئید و مارکر تشکیل متابولیسم استخوان در زنان جوان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تاثیر برنامه 9 هفته ای تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب برآوردی بر غلظت هورمونی و مارکر تشکیل متابولیسم استخوان در زنان جوان. به همین منظور 22 زن سالم و جوان داوطلب و غیرورزشکار شهرستان ارومیه با میانگین سنی 69/3±13/27سال، به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی در این پژوهش شرکت نمودند. گروه تجربی به مدت 9 هفته و هر هفته 3 جلسه و در هر جلسه به مدت 45 دقیقه تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب برآوردی را اجرا کردند، اما گروه کنترل در هیچ مداخله ای شرکت نداشتند. از گروه کنترل و تجربی در قبل و بعد از شروع برنامه تمرینی به منظور اندازه گیری فاکتور هورمونی و آنزیمی نمونه گیری خون به عمل آمد. تعیین پاراتورمون به روش ELISA و الکالین فسفات به روش DGKC صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش آماری t جفت شده و ANCOVA در سطح معناداری 05/0 > P استفاده شد. نتایج نشان داد در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل، پس از 9 هفته تمرینات هوازی پاراتورمون و الکالین فسفات به طور معناداری افزایش یافتند (001/0 > P ). یافته های پژوهش نشان می دهد 9 هفته تمرینات هوازی موجب افزایش برجسته ای درمیزان پاراتورمون و الکالین فسفات می شود. بر همین اساس، برنامه های فعالیت بدنی هوازی با شدت های مورد نظر در تحقیق حاضر با هدف پیشگیری از بروز پوکی استخوان در این گروه از زنان جوان به کار گرفته شد.
تاثیر فعالیت بدنی شدید هوازی بر پروتئین های مثبت و منفی فاز حاد در دوندگان مرد
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق: ورزش شدید با تغییراتی در سطوح پروتئینهای فاز حاد همراه می باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر فعالیتهای بدنی شدید هوازی بر روی سطوح پروتئینهای مثبت و منفی فاز حاد دوندگان مرد جوان بود.
روش تحقیق: بدین منظور16 نفر دونده مرد جوان به صورت داوطلب با میانگین سنی 2± 8/21 سال، قد 26/5 ± 175سانتی متر، وزن 21/2± 17/64 کیلوگرم، در این تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی های تحقیق، آزمون ورزشی دویدن بالک را جهت بررسی پاسخ های هاپتوگلوبین سرم و آلبومین پلاسما اجرا کردند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و 3 ساعت پس از اتمام آزمون ورزشی جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0P<).
نتایج: سطوح هاپتوگلوبین سرم بلافاصله (001/0 P=) و پس از 3 ساعت از دویدن شدید به طور معنی داری کاهش یافت (001/0 P=)، در حالی که سطوح آلبومین پلاسما بلافاصله پس از پایان دویدن شدید به طور معنی داری افزایش یافت، اما در پایان دوره باز یافت به سطوح اولیه برگشت نمود (001/0 P=).
بحث و نتیجه گیری: در مجموع، نتایج تحقیق پژوهش حاضر نشان می دهد که دوی شدید هوازی باعث کاهش سطوح هاپتوگلوبین سرم و افزایش سطوح آلبومین پلاسما می شود و این امر ممکن است به ترتیب به دلیل شدت فعالیت و همولیز ناشی از ضربه پاشنه، افزایش بازگشت لنفاتیک آلبومین بینابینی و افزایش سنتز آلبومین باشد.
تأثیر شدت ورزش بر شاخص های التهابی و آسیب عضلانی مردان جوان غیر ورزشکار
حوزه های تخصصی:
برآورد و مقایسه حداکثر نبض اکسیژن در نوجوانان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
حرکت بهار ۱۳۸۷ شماره ۳۵
حوزه های تخصصی:
نبض اکسیژن به عنوان شاخصی که در دستگاه گردش خون انتقال اکسیژن را برآورد می سازد، به تازگی در تحقیقات بالینی و ورزشی مورد توجه قرارگرفته است. درباره این شاخص ارزیابی کننده کارایی قلب و عروق اطلاعات زیادی وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر، برآورد و مقایسه حداکثر نبض اکسیژن در نوجوانان پسر است. بدین منظور 60 نوجوان پسر با میانگین سنی 81/0 ± 16 سال، قد 17/8±168 سانتی متر و وزن 39/10±92/59 کیلوگرم که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، در این تحقیق شرکت داده شدند. به منظور برآورد مقادیر حداکثر نبض اکسیژن، آزمودنی های تحقیق 4 آزمون ورزشی، آزمون نوارگردان GXT ، آزمون های دوچرخه PWC195 و PWC212 و آزمون دویدن 1 مایل را اجرا کردند. سپس برای انتخاب آزمون ورزشی مناسب، مقادیر به دست آمده از چهار پروتکل ورزشی با پروتکل برآوردی حداکثر نبض اکسیژن کوپر مقایسه شد. آزمون ورزشی GXT در مقایسه با آزمون های PWC 195 و PWC 212 و آزمون دویدن 1 مایل، برآورد عینی تری (40/14 میلی لیتر/ضربه) را از حداکثر نبض اکسیژن ارائه داد و در مقایسه با پروتکل شاخص کوپر، اختلاف معنی داری را (519/0=P) نشان نداد. آزمون های ورزشی PWC 195 (001/0 = P)، PWC 212 (001/0 = P) و دویدن 1 مایل (003/0 = P) اختلاف معنی داری را (از نظر کم برآوردی و بیش برآوردی) با پروتکل شاخص کوپر داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که حداکثر نبض اکسیژن به عنوان شاخصی از کارایی دستگاه قلبی و عروقی، توسط آزمون ورزشی GXT در مقایسه با آزمون های ورزشی دیگر واقع بینانه تر برآورد می شود، به گونه ای که مقادیر حداکثر نبض اکسیژن حاصل از این آزمون، به مقادیر حداکثر نبض اکسیژن آزمون کوپر بسیار نزدیک است.
برآورد شاخص های توان هوازی بیشینه نوجوانان: مقایسه پنج پروتکل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در تحقیق حاضر، 60 نوجوان پسر (سن: 0.811 ± 17 سال، قد: 8.17 ± 184 سانتی متر، وزن: 10.39± 85 کیلوگرم، و شاخص توده بدنی 3.83± 20.80) در پژوهش شرکت کردند. به منظور برآورد توان هوازی بیشینه (%MHR، %VO2max، Peak VO2، VO2max و VO2max بر پایه Peak W)، نوجوانان آزمونها مخصوص نوار گردان GXT، ارگومتر PWC195 و PWC212، و آزمونهای میدانی 5 دقیقه دویدن (5-RFT) و 1 مایل دویدن را در مراحل مختلف تحقیق اجرا کردند. نتایج پژوهش نشان داد در مقایسه با قدر مطلق میانگین انحرافات مقادیر بیشینه اکسیژن مصرفی به دست آمده از آزمونها، آزمون 1 مایل دویدن تفاوت معناداری با آزمون شاخص GXT نداشت (p=0.092). از نظر مقایسه میانگین درصد اکسیژن مصرفی بیشینه، اختلاف معناداری با آزمون GXT مشاهده نشد. (p=0.381). در مقایسه Peak VO2 آزمونها، بین 5-RFT با حداکثر اکسیژن مصرفی همان آزمون تفاوت معناداری وجود نداشت (p= 0.735)، ولی درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه آزمونهای PWC195 و PWC212 تفاوت معناداری با آزمون شاخص GXT نداشتند (p=0.449). اما در مقایسه اکسیژن مصرفی به دست آمده از وات، این دو آزمون اختلاف معناداری با آزمون اوج وات نشان دادند. در مجموع نتایج به دست آمده نشان می دهند آزمون 1 مایل دویدن، توان هوازی بیشینه نوجوانان پسر را مشابه آزمون نوارگردان GXT برآورد می کند.
تأثیر بازی های رایانه ای برانگیختگی نوجوانان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر بازی های رایانه ای برانگیختگی نوجوانان پسر است. به این منظور 50 نوجوان پسر با میانگین سنی 48/17 در دو گروه 25 نفری قرار گرفتند. نخست قبل از بازی متغیرهای مربوط به انگیختگی شامل فشار خون، ضربان قلب، تعداد تنفس و درجه حرارت بدن اندازه گیری و سپس آزمودنی ها به مدت 30 دقیقه به بازی های مربوط به گروه خود (بازی کانتراسترایک برای گروه خشن و بازی فیفا 2005 برای گروه غیرخشن) پرداختند. متغیرهای مورد تحقیق در دقیقه 15 بازی و سپس بلافاصله پس از بازی نیز مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد بازی رایانه ای خشن موجب افزایش معنی داری در انگیختگی فیزیولوژیک شامل فشار خون سیستولیک و دیاستولیک ضربان قلب و تعداد تنفس می شود اما بر روی درجه حرارت بدن تأثیر معنی داری ندارد. در حالی که بازی رایانه ای غیرخشن بر روی هیچ کدام از متغیرهای انگیختگی تأثیر معنی داری نداشته و سبب افزایش انگیختگی فیزیولوژیک نمی شود.
برآورد حداکثر نبض اکسیژن در دختران ورزشکار: مقایسه 4 پروتکل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش عبارت است از برآورد و مقایسه حداکثر نبض اکسیژن در دختران ورزشکار. بدین منظور 28 دختر ورزشکار (رشته های بسکتبال، هندبال، و آمادگی جسمانی) با میانگین سنی 1 ± 22 سال، قد 85/3 ± 52/162 سانتی متر، و وزن 63/6 ± 3/57 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیهای تحقیق آزمون میدانی پیاده روی 1 مایل، آزمون دوچرخه اوج برون ده توان، و آزمون پله سایکونولفی را اجرا کردند. سپس با پروتکل شاخص جونز مقایسه شدند. آزمونهای ورزشی پیاده روی 1 مایل (37/1 ± 58/14 میلی لیتر/ ضربه) و آزمون چرخ کارسنج اوج برون ده توان (39/1 ± 55/14 میلی لیتر/ ضربه) در مقایسه با پروتکل شاخص جونز اختلاف معناداری را نشان ندادند (05/0< P). نتایج این پژوهش نشان می دهد حداکثر نبض اکسیژن که شاخص کارایی دستگاه قلبی و عروقی است با آزمونهای ورزشی پیاده روی 1 مایل و چرخ کارسنج اوج برون ده توان در مقایسه با آزمون پله سایکونولفی واقع بینانه تر برآورد می شود. این آزمونهای ورزشی در بررسی و برآورد حداکثر نبض اکسیژن دختران ورزشکار استفاده می شوند
شیر مادران iga اثر تمرینات هوازی منتخب روی غلظت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
ویژگی های ایمنی شیر مادر بخوبی شناخته شده ولی تاثیر فعالیت های بدنی روی خصیصه های ایمنی شیر مادر همچنان نامشخص است هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات هوازی منتخب در دامنه شدت های حداکثر تا 60 و 70 در صد ضربان قلب ذخیره در 5 هفته اول و 5 هفته دوم تمرینات روی غلظت IgA شیر مادر و نیز ترکیب بدن آنان بوده است بدین منظور 28 مادر غیر ورزشکار سن 7/5+29 سال و دقیقه / کیلو گرم / میلی لیتر 4+36 VO2max در دو گروه تجربی و کنترل در این تحقیق شرکت کردند گروه تجربی تمرینات ویژه ای را در مدت ده هفته انجام دادند نمونه های شیراز هر دو گروه جمع آوری و با روش ELISA اندازه گیری و در مراحل مختلف تحقیق ترکیب بدن نیز اندازه گیری شد غلظت های IgA در فشار کار 60 در صد (60/0=P و 70 در صد 001/0=P ) HRR در مقایسه با میانگین مقادیر استراحت در دو گروه افزایش معنی داری را نشان داد متغیرهای ترکیب بدن نیز از نظر مقایسه اثر کلی فقط در عامل های گروه 003/0=P واثر متقابل گروه دوره زمانی تمرینات 024/0=P معنی دار بوند نتایج این پژوهش نشان می دهد تحت تاثیر ورزش دست متوسط دستگاه ایمنی ترشحی مادر با تغییر مواجه می شود به گونه ای که غلظت IgA شیر افزایش می یابد همچنین با کاهش وزن چربی و در صد چربی و افزایش چگالی بدن سطح آمادگی هوازی مادران افزایش پیدا می کند که مغایرتی با کارایی شیردهی آنان ندارد .
بزاق کشتی گیران جوان iga اثر تمرینهای شدید کشتی بر غلظت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اثر تمرینات کشتی در پیش از فصل و فصل مسابقه روی ایمنی سلولی و کورتیزول سرم کشتی گیران جوان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر برسی و مقایسه اثر تمرینات کشتی در شدت های HRR 90% - 95% و 85% - 80% HRR در پیش و صفصل مسابقه روی سلو های T CD4 ، T CD 8 نسبت CD4/CD8 و فراوانی گلبول های سفید و درصد های لنفوسیت نوتروفیل مونوسیت ائوزینوفیل و غلظت کورتیزول سرم کشتی گیران جوان بوده است بدین منظور 37 کشتی گیر جوان سبک آزاد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند گروه آزمون در فصل پیش از مسابقه (12 هفته) و فصل مسابقه (4 هفته) تمرینات معینی را انجام می دادند و گروه شاهد در برنامه تمرینات مورد نظر شرکت نمی جستند از هر دو گروه در وضعیت استراحت پایان فصل های پیش از مسابقه مسابقه و پایان دو هفته دوره بازیافت خونگیری از ورید بازویی به عمل آمد و شاخص های یاد شده در خون آنها مورد برسی قرار گرفت در وضعیت استراحت دو گوره از نظر شاخص های منتخب ایمنی سلولی و غلظت کورتیزول سرم یکسان بودند اما در فصل پیش از مسابقه و فصل مسابه و دوره بازیافت در گروه آزمون تغییرات معنی داری (p>%5) در برخی از شاخص های ایمنی سلولی و غلظت کورتیزول سرم مشاهده گردید نتایج این پژوهش طولانی مدت نشان می دهد که شاخص های ایمنی سلولی و کورتیزول سرم کشتی گیران جوان تحت تاثیر شدت تمرینات قرار می گیرد و دستگاه ایمنی با تضعیف و مهار روبرو می شود.