بیستون عزیزی

هدف از این تحقیق، تعیین منابع قدرت مدیران سازمان تربیت بدنی و ارتباط آن با سطح آمادگی و رضایت کارکنان بود که با استفاده از روش توصیفی – همبستگی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارشناسان سازمان تربیت بدنی بودند که از بین آنها 118 نفر، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه نفوذ یا منابع قدرت سوسمان و دیپ، پرسشنامه تعیین سطح آمادگی کارکنان پاول هرسی، همچنین پرسشنامه سنجش رضایت مینه سوتا استفاده شد. روایی این پرسشنامه ها توسط استادان صاحب نظر مدیریت ورزشی تایید شد. همچنین پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 88/0، 73/0 و 89/0 به دست آمد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و تحلیل واریانس ANOVA، آزمون توکی و آزمون LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد در افرادی که آمادگی بیشتری دارند، قدرت مرجعیت در افراد با آمادگی کمتر قدرت اجبار بیشترین میزان رضایت از سرپرست را در کارکنان ایجاد کرده است.

هدف از این تحقیق، بررسی نگرش دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه تهران به ورزش همگانی بود که با استفاده از روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان (7439 نفر) ساکن در مجتمع های خوابگاهی کوی دانشگاه تهران بودند که از میان آنها 370 نفر براساس جدول مورگان به صورت تصادفی – طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی این پرسشنامه را 10 نفر از استادان صاحب نظر مدیریت ورزشی تایید کردند و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 82/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (جدول، نمودار و درصد فراوانی) استفاده شد. نتایج نشان داد که 1/73 درصد کل دانشجویان در فعالیت های ورزش همگانی مشارکت و 9/26 درصد نیز در هیچ گونه فعالیت ورزشی مشارکت نمی کنند. موانع و محدودیت های مشارکت دانشجویان به ترتیب مشغله زیاد، پرداختن به مسائل دیگر، تنبلی و بی حوصلگی بود. عوامل تشویق و ترغیب دانشجویان به ترتیب اولویت شامل تناسب اندام، کسب نشاط و لذت و حفظ تندرستی بود. 82 درصد دانشجویان در حد زیاد از عوامل مثبت ورزش همگانی بر جسم و روان آگاهی داشتند. 2/53 درصد آنها در حد متوسط و 7/32 درصد در حد زیاد از فعالیت های ورزش همگانی خوابگاه رضایت داشتند. 2/5 دانشجویان در اوقات فراغت به نسبت خیلی زیاد، 7/49 درصد در حد زیاد و 1/45 درصد در حد کم به فعالیت های ورزش همگانی می پرداختند.

هدف از این پژوهش بررسی رابطة بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان بود که به روش توصیفی – همبستگی و به شکل میدانی انجام گرفت. جامعة آماری تحقیق 42 نفر از مدیران ستادی وزارت ورزش و جوانان بودند، که تمامی آنها به­عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامة ساختار سازمانی رابینز (1987) شامل 18 سؤال و پرسشنامة محقق­ساختة فناوری اطلاعات شامل 9 سؤال استفاده شد. روایی این پرسشنامه­ها را 7 نفر از استادان صاحب نظر رشتة مدیریت ورزشی تأیید کردند. همچنین پایایی پرسشنامه­ها با آلفای کرونباخ به­ترتیب 81/0 و 82/0 به­دست آمد. داده­های به­دست­آمده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان رابطة معناداری وجود دارد (001/0 = P). همچنین رابطة بین فناوری اطلاعات و ابعاد ساختار سازمانی آزمون شد و این نتیجه به­دست آمد که بین فناوری اطلاعات با سه بعد پیچیدگی (023/0 = P)، رسمیت (014/0 = P) و تمرکز (007/0 = P) در وزارت ورزش و جوانان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که با به­کارگیری فناوری اطلاعات در وزارت ورزش و جوانان، رسمیت، پیچیدگی و تمرکز افزایش یافته و این مسئله موجب کاهش خلاقیت کارکنا و کندی ارتباطات شده است.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین اخلاق کاری اسلامی با رضایت شغلی، تعهد سازمانی و نیت ترک خدمت در کارشناسان وزارت ورزش و جوانان ایران بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود که به روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری، کارشناسان وزارت ورزش و جوانان بودند (290 نفر). براساس جدول مورگان تعداد نمونه 165 نفر به دست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اخلاق کاری اسلامی علی و اوایهان (2008)، برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه لایتله (1994)، به منظور سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه پورتر و همکاران (1974) و برای سنجش نیت ترک خدمت در سازمان از پرسشنامه لونا و آروکاس (2008) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها را هفت نفر از استادان رشته مدیریت ورزشی تأیید کردند و پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0، 78/0، 74/0، 83/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد بین اخلاق کاری اسلامی با رضایت شغلی (01/0P=) و تعهد سازمانی (05/0P=)، رابطه معنا داری وجود دارد. اما بین اخلاق کاری اسلامی و نیت ترک خدمت (05/0P=) رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد که رضایت شغلی تأثیر مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی دارد. ولی رابطه بین تعهد سازمانی و نیت ترک خدمت و همچنین رابطه بین رضایت شغلی و نیت ترک خدمت در بین کارشناسان وزارت ورزش و جوانان ایران معنادار نبود.

هدف از این پژوهش مدلسازی رابطه عوامل محیطی و بازاریابی اخلاقی و تأثیر آن بر عملکرد در بین شرکت های تولیدی پوشاک ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع مقایسه ای است که به شکل میدانی انجام گرفته است. این تحقیق دارای دو جامعه آماری است. جامعه آماری اول شامل تولیدکنندگان پوشاک ورزشی در ایران به تعداد 200 نفر بود، که تمامی آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. جامعه آماری دوم شامل مصرف کنندگان پوشاک ورزشی است که به علت نامشخص بودن حجم جامعه آماری، طبق فرمول 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. بدین منظور که برای سنجش عوامل محیطی از پرسشنامه محقق ساخته شامل 34 سؤال و 4 بعد استفاده شد. برای سنجش بازاریابی اخلاقی از پرسشنامه محقق ساخته بازاریابی اخلاقی شامل 18 سؤال و 4 بعد استفاده شد. برای سنجش عملکرد شرکت ها از پرسشنامه محقق ساخته 28 سؤالی شامل 4 بعد استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط استادان مدیریت و بازاریابی ورزشی تأیید شد. پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ بررسی شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و از نرم افزار Smart-PLS برای بررسی روابط علّی بین متغیرها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عوامل سازمانی و عوامل فردی با بازاریابی اخلاقی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین بین بازاریابی اخلاقی و عملکرد در بین شرکت های تولیدی پوشاک ورزشی رابطه مثبت و معنا داری مشاهده شد.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در بین جوانان ورزشکار شهر مهاباد است. پژوهش به روش توصیفی- پیمایشی و به طور میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش ورزشکاران 18 تا 40ساله شهر مهاباد بودند که از میان آن ها 370نفر به روش نمونه گیری در دسترس برای نمونه انتخاب شدند. برای سنجش دینداری از پرسشنامه گلارک و استارک (1965) که 26سؤال دارد، استفاده شد. برای سنجش ارتکاب به جرم نیز پرسشنامه ای با  نُه سؤال تنظیم شد. هشت تن از استادان رشته های مدیریت ورزشی و حقوق، روایی پرسشنامه ها را تأیید کردند. برای سنجش پایایی پرسشنامه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه های دینداری و ارتکاب جرایم به ترتیب 86/0 و 84/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد میان دینداری و ابعاد آن (بُعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی و مناسکی) با ارتکاب به جرم، رابطه ای معنادار و معکوس وجود دارد (01/0=P). با تقویت دینداری در جوانان ورزشکار می توان میزان ارتکاب به جرم را در آنان کاهش داد. با توجه به نتایج می توان گفت که با تقویت دینداری امروزه توجه به اصول اخلاقی، معنویت و دینداری در بین جوانان ورزشکار بسیار با اهمیت می باشد و از آنجایی که فضای ورزش کم و بیش توام با خشونت و جرائم می باشد بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در میان جوانان ورزشکار است.