ایران و راهبرد همسایگی فعال؛ الگووارگیِ فرکتالی در سیاست خارجی منطقه گرا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با پیچیدگی در روابط بین الملل و نظم های منطقه ای توجه به دیپلماسی فعال و سیاست همسایگی مجموعه ساز به منظور قدرت سازی و تامین منافع ملی از جمله ضروریات راهبردی کشور ها است. در این چارچوب ایران کشوری پرهمسایه است که هر یک از همسایگان آن دارای ویژگی های ژئوپلیتیکی، منزلت های استراتژیک و ژئواکونومیک و همچنین معضله های امنیتی هستند. باتوجه به این مسئله در پیش گرفتن سیاست خارجی چند گانه گرا در قالب سیاست همسایگی فرکتال و منطق شبکه ای متداخل از الزامات ایران در عرصه ی سیاست خارجی می باشد. هدف بنیادین این نوشتار تببین وضعیت سیاست همسایگی ایران پساانقلاب در خوانشی نوین است. بدین منظور پرسش محوری این مقاله بدین صورت است که سیاست خارجی همسایگی فعال ایران به عنوان کشوری چندهمسایه، در بستر ساختار سیستمی بین الملل چگونه قابل تبیین است؟ فرضیه مقاله بیان می دارد که بهره گیری از دیپلماسی راهبردی و هوشمندانه در سیاست خارجی ایران، هم افزایی هوشمند و توجه به رویه های نهادی، منجر به ساخت یابی سیاست همسایگی فعال و مجموعه ساز می شود.Iran and the active neighborhood strategy; Fractal modeling in regional foreign policy
Complexity in international relations and regional order have force countries as one of the strategic necessities to Pay attention to active diplomacy and collective neighborhood policy to strengthen and secure national interests. In this context, Iran as a multi-neighborhood country is facing with neighbors with geopolitical characteristics, strategic and geoeconomics dignity as well as security problems. This situation requires Iran to follow multi-neighborhood foreign policy in the form of fractal neighborhood policy and the logic of the multiplex network. Respectively, the fundamental goal of this article is to explain the status of post -revolutionary Iran's neighborhood policy in a new reading. To this end, the central question of this article is how Iran's active neighborhood foreign policy as a multi-neighborhood country can be explained in the context of the international system structure? The paper hypothesis states that the use of strategic and intelligent diplomacy in Iran’s foreign policy along with pursuing, smart synergy and attention to institutional practices lead to the construction of fractal neighborhood policy.