آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۱

چکیده

اصلاحات ارض ی، درمقام مهمتری ن رخ داد در نظام مالکی ت زمین در تاری خ معاصر ایران، واجد پیامدهای فرهنگی اجتماعی مهمی در زندگی روستاییان و شهرنشینان بود. این رخداد که در پی انعطاف پذیری نسبی مدرنیزاسیون آمرانه پهلوی در دهه چهل به وقوع پیوست سبب تغییرات عمده ای در بافت جمعیتی، سبک زندگی، باورهای فرهنگی و مناسبات اجتماعی مردم ایران شد. پژوهش حاضر با هدف بررسی فرایند و پیامدهای فرهنگی اجتماعی اصلاحات ارضی در نواحی شرق استان گیلان انجام شده است. روش انجام پژوهش، روش تاریخی اسنادی بوده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که سیر تکاملی اصلاحات ارضی به پیدایش قشر خوش نشین در روستاها و مهاجرت آن ها به شهرها، شکل گیری حاشیه نشینی در اطراف کلان شهرها، افول انسجام فرهنگ سنتی و دگردیسی سبک زندگی مردم انجامید و ترکیب جمعیتی شهرهای ایران را زیر و رو کرد. حاصل مهاجرت کشاورزان خرده پا و خوش نشینان به شهرها تضعیف تدریجی کشاورزی و دامداری و پرشدن شهرها از جمعیت غیرمتخصص و بیکار بود. بدین ترتیب، قشر اجتماعی جدیدی در شهرها شکل گرفت که توان و موقعیت جذب کامل فرهنگ شهری را نداشت، اما تا حدود بسیاری نیز از فرهنگ روستایی بریده بود. مدرنیزاسیون آمرانه پهلوی که مرزبندی شمال شهری (اقشار مرفه و متجدد) و جنوب شهری (اقشار حاشینه نشین و فرودست) را روز به روز تشدید می کرد ناخواسته به رشد اقشار فرودستی که توان پذیرش فرهنگ مدرن شهری را نداشتند کمک کرد. با گشایش نسبی فضای سیاسی در سال های آخر حیات نظام پهلوی، این اقشار در شکل دهی و تقویت شورش انقلابی علیه تجدد آمرانه نقش اصلی را ایفا کردند.

The social and cultural consequences of land reform in Iran (Case of study: eastern areas of Gilan province)

Land reform is the most important event in the land ownership system in the contemporary history of Iran. Also, agrarian reforms can be considered as one of the most important social and economic reform programs in Iran in the contemporary period. This research was conducted with the aim of investigating the process and consequences of land reforms in the eastern areas of Gilan province. The method of conducting this research was library and documents. The results of the research showed that the evolution of land reforms led to the formation of marginalization around Tehran and other big cities of Iran and changed the demographic composition of Iranian cities. And this migration of agricultural workers and well-to-do people has caused the fall of agriculture and animal husbandry, and in the process of this migration, at the same time, the formation of a new stratification, which has become the working-rural society of Iran, and the process of formation of this stratum with a new social aspiration in the decade post-20 years, after adjusting the political blockade and creating a democratic environment, it should be seen from this angle. The land reform allowed peasants and small farmers to have greater control over their own land and resources. It empowered them to make decisions regarding agricultural practices, crop choices, and investment in their farms. This newfound autonomy led to the emergence of vibrant rural communities with a stronger sense of self-reliance and collective identity. 

تبلیغات