آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۶

چکیده

حس مکان از فعالیت ها و تعاملات بین افراد و مکان ها و همچنین بین خود افراد در یک مکان خاص ناشی می شود. سطح بالای دلبستگی در میان ساکنان یک مکان، محله یا شهر بر اهمیت آن مکان برای افراد تاکید می کند، که منجر به افزایش مشارکت در فعالیت های مدنی و سیاسی و افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان می شود. این ارتباطات عاطفی با مکان همچنین بر ظرفیت افراد برای پاسخ به تغییرات، درک خطرات و آماده شدن برای چالش های تاب آوری اجتماعی تأثیر می گذارد. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که تاثیر حس مکان بر تاب آوری اجتماعی در شهرستان مهستان چیست. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و توسعه ای و از نظر رویکرد توصیفی- تحلیلی است. داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (شامل توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ضریب پراکندگی) و نیز آمار استنباطی مانند مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از SPSS و AMOS استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه شهروندان شهر جدید به تعداد 95746 نفر می باشد. نمونه ای متشکل از 380 نفر به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد که وضعیت متغیر حس فضایی در محدوده متوسط ​​2.51 تا 3.5 قرار می گیرد. به طور مشابه، وضعیت متغیر تاب آوری اجتماعی نیز در محدوده متوسط ​​2.51 تا 3.5 قرار می گیرد. تحلیل فرضیه ها با استفاده از نرم افزار AMOS نشان می دهد که تأثیر حس مکان بر تاب آوری اجتماعی در شهرستان مهستان در سطح خطای 05/0 معنادار است. همچنین ضریب مسیر مثبت (/276) بیانگر رابطه مستقیم و مثبت است.

Measuring the effects of the sense of place on the level of social resilience in new towns (Case study: Mehestan new town)

The sense of place arises from the activities and interactions between people and places, as well as between people themselves, within a particular location. The high level of attachment among the residents of a place, neighborhood, or city emphasizes the significance of that place for individuals, leading to increased participation in civil and political activities, and enhancing citizens' social interactions. These emotional connections with the place also influence people's capacity to respond to changes, comprehend risks, and prepare for social resilience challenges. This research seeks to answer the question of the effects of the sense of place on social resilience in Mehestan. The research methodology is practical and developmental in its goal, and descriptive-analytical in its approach. Data has been collected through both library and field studies. The data analysis has employed descriptive statistics (including frequency distribution, mean, standard deviation, and dispersion coefficient) as well as inferential statistics such as structural equation modeling using SPSS and AMOS. The statistical population comprises all citizens of the new town, totaling 95,746 people. A sample of 380 individuals was randomly surveyed. The research findings indicate that the state of the spatial sense variable falls within the average range of 2.51 to 3.5. Similarly, the variable status of social resilience also falls within the average range of 2.51 to 3.5. Hypothesis analysis using AMOS software reveals that the effect of the sense of place on social resilience in Mehestan is significant at the 0.05 error level. Furthermore, the positive path coefficient (/276) indicates a direct and positive relationship.

تبلیغات