خشونت اکولوژیکی علیه زنان در آثار علی اشرف درویشیان (مطالعه موردی: فصل نان، سال های ابری، همراه آهنگ های بابام، آبشوران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
خشونت اکولوژیکی علیه زنان، گونه ای از خشونت است که در آن زنان در پیوند با طبیعت و عناصر آن مورد ظلم واقع می شوند. این نوع خشونت بر یک نوع پیوند بین زن و طبیعت اشاره دارد که هر دو را در حد سوژه هایی منفعل، تنزل می دهد. در این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی و تحلیل خشونت اکولوژیکی علیه زنان در داستان های درویشیان پرداخته شده است. درویشیان از جمله نویسندگان واقع گرای ادبیات فارسی است که شخصیت های زن داستان های او بر اساس واقعیت های موجود، شخصیت هایی هستند بدون اراده و آزادی. ضرورت انجام این پژوهش در نشان دادن نوع بینش فرهنگی اجتماعی دوره ای است که داستان ها در آن شکل گرفته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که فقر در تمام ابعاد آن، خرافات، فرهنگ و باورهای موجود، تشدید کننده خشونت علیه زنان هستند و در این میان، طبیعت به دلیل پیوندخوردگی بیشتر با زنان، سهم بیشتری در این بازنمایی دارد. شخصیت های مرد داستان های درویشیان، حتّی وقتی که به ظلم علیه زنان می پردازند آن ها را در قالب عناصر محیط زیست بازنمایی می کنند. این بازنمایی نشان از پیوند و تناسب این دو با هم دارد. در داستان های درویشیان، شخصیت های زن، سوژه هایی منفعل هستند که مانند طبیعت و عناصر آن، امکان دفاع از خود ندارند.Ecological violence against women in the works of Ali Ashraf Darvishian (Case study: Season of Bread, Cloudy Years, Along with Babam's Songs, Abshuran)
Ecological violence against women is a type of violence in which women are oppressed in connection with nature and its elements. This kind of violence points to a kind of bond between women and nature, which degrades both of them to the level of passive subjects. In this research, the ecological violence against women in the stories of dervishian has been investigated and analyzed using a descriptive and analytical method. Darvishian is one of the realist writers of Persian literature, and the female characters in his stories are characters without will and freedom based on existing realities. The necessity of conducting this research is to show the type of socio-cultural insight of the period in which the stories were formed. The results of the research indicate that poverty in all its dimensions, superstitions, culture and existing beliefs intensify violence against women and nature has a greater share in this representation due to its greater connection with women. The male characters of Dervishian stories, even when they commit oppression against women, represent them in the form of environmental elements. This representation shows the connection and fit between the two. In Dervishian stories, female characters are passive subjects who, like nature and its elements, cannot defend themselves
تبلیغات
