ارائه شاخصی ترکیبی برای اندازه گیری و ارزیابی امنیت انرژی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تأمین انرژی و تضمین امنیت انرژی برای کشورها هدف حیاتی برای دستیابی به رشد و توسعه پایدار است. امنیت انرژی توانایی یک کشور برای برآوردن تقاضای انرژی فعلی و آتی و همچنین تاب آوری و واکنش به حداقل سازی تکانه های سیستمی اختلال در عرضه را فراهم می کند. در این مطالعه با استفاده از پنج بعد: موجود بودن، در دسترس بودن، مقرون به صرفه بودن، قابل قبول بودن و قابل توسعه بودن، و همچنین با استفاده از روش تاپسیس و وزن دهی آنتروپی، شاخص ترکیبی امنیت انرژی ایران برای دوره 1359 تا 1398 اندازه گیری شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که امنیت انرژی ایران در دوره مورد بررسی روند کاهشی داشته است. بالاترین میزان امنیت انرژی در سال 1361 و برابر با 716/0 و کمترین میزان آن 272/0 و مربوط به سال 1397 بوده است. همچنین میزان امنیت انرژی در بازه های زمانی 1359 تا 1366 و 1370 تا 1372 بالاتر از 5/0، و در بازه های زمانی 1367 تا 1369و 1373 تا 1398 پایین تر از 5/0 قرار داشته است.Introducing a Composite Index for Measuring and Evaluating Energy Security in Iran
Energy supply and ensuring energy security for countries is a vital goal to achieve growth and sustainable development. Energy security provides a country's ability to meet current and future energy demand, resilience, and responsiveness to minimize systematic shocks to supply disruptions. This study uses five dimensions; Availability, Accessibility, Affordability, Acceptability, and Develop-ability, as well as by using entropy-weight and TOPSIS method, the composite index of Iran's energy security for the period 1980-2019 has been measured. The results show that Iran's energy security has decreased in the period under review. The highest level of energy security was 0.716 in 1982 and the lowest level was 0.272 in 2018. Also, the level of energy security was higher than 0.5 in the periods 1980 to 1987 and 1991 to 1993, and lower than 0.5 in the periods 1988 to 1990 and 1994 to 2019.
تبلیغات
