اشعار نویافته حکیم طرطری، پارسی سرای قرن ششم هجری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
موفق الدین یحیی بن حسن طرطری از شاعران گمنام و پارسی گوی قرن پنجم و ششم هجری است. در پژوهش های مربوط به تاریخ ادبیات فارسی که در یک صد و پنجاه سال گذشته به رشته تحریر درآمده، نام و نشانی از وی نیست. گویا نخستین بار تقی الدین اوحدی بلیانی(973- 1040ق.) از وی نام برده است، آن هم حدود پانصد سال پس از دوران حیات طرطری. اکنون دستنویسی یافت شده که کهن ترین و مهم ترین سند موجود در باب طرطری است و شامل بخشی از اشعار اوست. این دستنویس که در کتابخانه سلیمانیه شهر استانبول نگهداری می شود در فاصله سال های 687- 688 هجری کتابت شده و اطلاعات قابل توجهی درباره طرطری، اشعار و ممدوحان وی دارد. در این مقاله می کوشیم با استناد به این دستنویس نویافته و بررسی منابع تاریخی و ادبی، نکاتی تازه یاب در باب نام و نشان، ممدوحان و سبک و سیاق اشعار طرطری عرضه کنیم. همچنین اشعار اندک باقی مانده از وی، بازخوانی و تصحیح شده است تا پژوهشگران را برای پژوهش های پیشِ رو در باب تاریخ ادبیات فارسی و سبک خراسانی به کار آید.A newly discovered treasure from an anonymous poet (Newly discovered poems of Hakim Tartari, Persian language poet of the sixth century AH)
Mowaffaq al-Din Yahya ibn Hassan Tartari is one of the anonymous poets and Persian speakers of the fifth and sixth centuries AH. In the researches related to the history of Persian literature that have been written in the last one hundred and fifty years, there is no name or address of him. It seems that Taqiyya al-Din Uhudi Blyani (973-1040 AH) first mentioned him, about five hundred years after Tartari's life. A manuscript has now been found that is the oldest and most important document on Tartari and contains part of his poems. This manuscript, which is kept in the Sulaimaniyah Library in Istanbul, was written between 687 and 688 AH and has considerable information about Tartari, his poems and praises. In this article, we try to provide new points about the name and logo, the praises and the style and context of Tartari poems by quoting this newly written manuscript and reviewing historical and literary sources. Also, the few remaining poems by him have been read and corrected to be used by researchers for leading researches on the history of Persian literature and Khorasani style.