دیپلماسی مبتنی بر ایمان و کنشگری تشیع در نظام بین المللی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با ورود کنشگران و سازمان های غیردولتی به عرصه جهانی و نقش آفرینی آن ها بعد از جنگ سرد، تغییرات مهمی در فهم دیپلماسی و نقش آن در نظام های جهانی به وجود آمده است. این پژوهش با بررسی منابع قدرت دیپلماسی در آموزه های شیعی تلاش کرده است تا ضمن تبیین ابعاد مفهوم «دیپلماسی مبتنی بر ایمان» چگونگی پیشبرد اهداف دیپلماتیک را با استفاده از ظرفیت تشیع به عنوان یک بازیگر غیردولتی ورای مرزهای ملی و با تأکید بر ظرفیت موازنه سازی نشان دهد. مقاله در پی یافتن پاسخ به این پرسش نظری است که ظرفیت نهاد شیعه به عنوان یک کنشگر و «بازیگر غیردولتی» (NSA)چگونه در پیشبرد اهداف و برنامه های پیروان این مذهب عمل می کند؟ در پاسخ به این پرسش این فرضیه آزموده می شود که دیپلماسی مبتنی بر ایمانِ مذهب تشیع، به کمک اجماع عمومی پیروان بر سر اصول و بنیان های مشترک ایمانی و با بهره گیری توامان از سه گونه دیپلماسی «مبادله ای»، «حمایتی» و «فرهنگی» برای دستیابی به اهداف مشترک شیعیان در ایجاد موازنه با اجتماعات رقیب، ظرفیت سازی می کند. در این پژوهش همچنین با مطالعه کتابخانه ای، اسنادی و مدارک علمی تلاش می شود تا دیپلماسی شیعه در جهان معاصر به «روش تفسیری» تبیین شود. یافته های این مقاله با یادآوری این نکته که دیپلماسی مبتنی بر ایمان در تحولات آینده نظام بین المللی نقش بسیار مهمی ایفا خواهد کرد، نشان می دهد نهاد تشیع با استفاده از منابع و ظرفیت دیپلماسی مبتنی بر ایمان خود می تواند نفوذ خود را به صورت توامان در سطوح فروملی و ورای مرزهای ملی گسترش دهد و در جهان پیرامونی خود موازنه سازی های نیرومندی را ایجاد کند. یافته های این پژوهش همچنین با تأکید بر مبانی مشترک عقیدتی سیاسی در فرهنگ سیاسی شیعه نشان می دهد این نگرش های ایمانی موجب افزایش قدرت کنشگری و انسجام شیعیان می شود و ظرفیت مهمی را برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری با اکثریت شیعی فراهم می کند.The Shia Organization as an International System Non-State Actor
The advent of non-state organizations and their involvement in the global arena since the end of the Cold War have brought about substantial changes in the comprehension of public diplomacy and its role within world systems. By conducting an examination of the influencers present in Shia doctrines, this study seeks to clarify the aspects of “faith-based diplomacy” and offer guidance on how the Shia clerical institution can further its diplomatic objectives internationally. From a theoretical standpoint, the study places significant emphasis on the notion of balance of power in its examination of the trajectory of Shia diplomacy. The article examines the theoretical inquiry into the manner in which public diplomacy operates within the Shia faith to further its objectives and establish equilibrium beyond the confines of nation-states. This study aims to examine the hypothesis that the public diplomacy practices of the Shia faith are grounded in the consensus reached by its adherents concerning the fundamental principles and underpinnings of Shia political culture, namely Imamate and justice. By utilizing three distinct forms of diplomacy—specifically, “exchange,” “aid,” and “cultural” diplomacy—its objective is to cultivate the necessary capabilities to accomplish the common goals of Shiites and promote equilibrium among rival communities. This study investigates contemporary Shiite diplomacy in a global context through the application of a “interpretive method” and a comprehensive analysis of scholarly, documentary, and library materials. The findings of this research emphasize the critical significance of faith-based diplomacy in influencing forthcoming global affairs. Furthermore, the article sheds light on the capacity of the Shi'ite institution to utilize its resources and faith-driven diplomatic abilities to facilitate the concurrent growth of its impact on a national and global scale, thus promoting stable equilibriums in the global sphere. This inquiry further demonstrates the significant influence that religious viewpoints have on the formation of geopolitical dynamics.
تبلیغات
