آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

این مقاله به بررسی رابطه دنیا و زهد بر اساس کتاب الزهد حسین بن سعید اهوازی می پردازد. این دو مفهوم در دو سوی معنایی، مقابل هم، قرار دارند و کمتر می توان هم پوشانی عملی میان این دو یافت. در ادبیات روایی شیعه در عین مذمت دنیا توصیه به زهد شده است و عموما محدثین در آثار خود تقابل این دو مفهوم را بیان کرده اند. در این میان اما به نظر می رسد می توان رویکرد دیگری در تفاهم معنایی زهد و دنیا، بر اساس میراث روایی شیعه، تبیین کرد که نشان هایی از آن در کتاب معروف الزهد حسین بن سعید قابل رصد است. این مقاله به پاسخ این پرسش پرداخته است که حسین بن سعید در کتاب الزهد چه نظری در رابطه با زهد و دنیا داشته است؟ بررسی «الزهد» این فرضیه را تقویت می کند که حسین بن سعید بر خلاف نگاه عموم محدثین شیعی تفاهمی عملی میان زهد و دنیا را قائل است. با تحلیل مضمونی متن کتاب الزهد این نتیجه دست یافتنی شد که زاهد می تواند در عین دنیاپذیری و کنترل امیال دنیاخواهانه در چارچوب زیستی زاهدانه نیز طی طریق کند. او گفتمانی اجتماعی از دنیا ارائه می دهد که قابل جمع با زیست زاهدانه می باشد.

Semantics of Worldly Life and Ascetic Life in the Thoughts of Hossein bin Saeed Ahwazi: A Review of the History of Shia Narrative Ethics in the Third Century

This article examined the relationship between worldly life and asceticism based on Hossein bin Saeed Ahwazi's book entitled "Al-Zohd" (asceticism). These two concepts were on opposite sides of meaning and their practical overlap could be hardly found. In Imami narrative literature, asceticism had been recommended while the world was condemned. In general, muhaddith scholars had so well expressed the opposition of these two concepts in their works. However, it seemed that another approach could be taken to clarify the semantic agreement between asceticism and worldly life based on the narrative heritage of Shia, some signs of which could be observed in the famous book of "Al-Zohd" written by Hossein bin Saeed. This article tried to answer the question of what opinion Hossein bin Saeed had about asceticism and worldly life in the mentioned book. The review of the book "Al-Zohd" could strengthen the hypothesis that Hossein bin Saeed had a practical understanding between asceticism and worldly life contrary to the general view of the Shiite scholars. The reports he had cited from the imams revealed the fact that the ascetic could follow his mystic path while living worldly and concurrently controlling worldly desires in the framework of ascetic life. Indeed, he had presented a social discourse of the world that could be combined with ascetic life.

تبلیغات