نقد بداعت بابیت و بهائیت بر پایه شواهد الگوگیری از فرقه های پیشین (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
بابیت و بهائیت از جریان های متمهدی و متنبی معاصر هستند که بر پایه ادعای امی بودنِ سران شان و نیازمندی ادیان به مطابقت با زمان، در گفتار و نوشتار و تبلیغات خود از بداعت و بی مانندی در ادعا، آموزه ها و احکام شان سخن می گویند و با این حربه در پی عوام فریبی و ناکارآمدنمایی ادیان الهی هستند تا با نفی اسلام و ادیان پیشین، حقانیت خود را به مخاطبان شان تلقین کنند. این نوشتار بر پایه روش پژوهش توصیفی _ تحلیلی ضمن تبیین ادعاهای بابیت و بهائیت در موضوع بداعت و نوآوری، از شواهد تاریخی، ادبی، کلامی، فقهی، روشی و ساختاری ای پرده برمی دارد که بر الگوگیری این دو جریان از فرق پیشین دلالت دارند. براساس تعالیم حسین علی نوری، وجود این تناقض به تنهایی بر نفی نبوت، رسالت و الهی بودن سران بابیت و بهائیت و بطلان ادعاهای شان کفایت می کند.Criticism of the innovation of Babism and Bahaism based on the evidence of imitation of previous sects
Babbitt and Baha'it are one of the contemporary Muthamadi and Muntabi currents, which based on the claim that their leaders are Umayyad and the need for religions to adapt to the times, in their speeches and writings and propaganda, they talk about innovation and uniqueness in their claims, doctrines and rulings, and with this tactic they are following the common people. Deception and ineffectiveness of divine religions to inculcate their righteousness to their audience by denying Islam and previous religions. Based on the descriptive-analytical research method, while explaining the claims of Babism and Bahaism in the subject of innovation and innovation, this article reveals the historical, literary, theological, jurisprudential, methodological and structural evidences that indicate that these two currents follow the example of the previous difference. According to Hossein Ali Nouri's teachings, the existence of this contradiction alone is enough to negate the prophethood, mission, and divinity of the leaders of Babism and Bahaism and invalidate their claims.