عوامل مؤثر بر تقویت آینده نگری و هویت دینی با تأکید بر قرآن و حدیث

چکیده

یکی از ابعاد مهم و متفاوت مطالعات امروزی در حیطه انسان شناسی، توجه به مقوله تربیت، هویت و بخش وجودی انسان است. چراکه زندگی شخصی و اجتماعی هرکسی تحت تأثیر هویتش قرار می گیرد. از سوی دیگر جستجوی آگاهانه و اکتشافی هویت و ابعاد گوناگون آن پدیده ای جدید است. یافته ها نشان می دهد که با شناخت جایگاه و نقش هویت دینی می توان به یکی از مؤلفه های اساسی تمدن که نقش بسزایی در تکوین هویت انسانی دارد، دست یافت. بررسی تغییرات اجتماعی و توسعه یافتن جوامع کنونی؛ ضرورت شناخت ابعاد و مؤلفه های مهم و مؤثر بر هویت یابی و شناخت عنصر تربیت را بیش ازپیش به اثبات می رساند. آینده برای انسان چهره ای گنگ دارد؛ اما برنامه ریزی و آینده نگری، توجه و شناخت نسبت به آن ضروری است. اکثر انسان هایی که به سعادت و خوشبختی خویش می اندیشند؛ در زندگی شان با برنامه پیش می روند، آنان اغلب بر روی عواملی که بر بینش آن ها نسبت به آینده تأثیر می گذارد؛ دقیق می شوند تا بتوانند با بینشی صحیح نسبت به آینده، به نتایج مطلوب برسند. پژوهش حاضر درصدد است تا با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش تحلیل متون و اسناد کتابخانه ای به بررسی آیات قرآن کریم پرداخته است. نتایج این اثر نشان می دهد که مبانی خداشناسی، انسان شناسی و جهان شناسی در شکل گیری و تثبیت هویت دینی مؤثر بوده و از سوی دیگر عوامل مهمی مانند ایمان به خدا، باور به آخرت، تفکر، داشتن هدف، مشورت طلبی، تاریخ نگری و... سبب تقویت آینده نگری می گردد.