آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

فضای شهری موفق دارای طیف گسترده ای از مؤلفه های ذهنی و عینی است و توجه به شاخص های کالبدی برای ایجاد یک مکان «موفق» نقشی تعیین کننده دارد که یکی از راهبردهای آن، توسعه ی پیاده راه ها در شهرهاست. این پژوهش به دنبال پاسخ به اینکه چه عواملی می تواند به موفقیت طرح های پیاده راه سازی و ارتقا مکان نقش داشته باشد، انجام گرفته است. مقاله حاضر باهدف بررسی مؤلفه های کیفی و کمی مکان، به تحلیل تطبیقی طرح پیاده راه سازی دو خیابان منتهی به میدان مرکزی شهر همدان، قبل و بعد از اجرا می پردازد. روش تحقیق، ترکیبی از شیوه های کیفی و کمی می باشد وجهت گردآوری اطلاعات در کنار مطالعات کتابخانه ای و اسنادی از ابزار مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در نمونه موردمطالعه برخلاف اجتماع پذیری، سه شاخصه ی دسترسی، کاربری ها و فعالیت ها، آسایش و ایجاد تصویر ذهنی، ارتقاء چندانی نداشته است و نیز بین هم پیوندی و اجتماع پذیری رابطه مستیم وجود دارد. همچنین، ارتقا کیفیت مکان نمی تواند تک بعدی و با نگاه فرو کاهنده به مؤلفه هایی خاص صورت گیرد و مستلزم آن است که طرح های پیاده راه سازی، با در نظر گرفتن همه مؤلفه ها به اجرا درآیند.

Comparative Assessment of Spatial Indicators of Successful Places Using the Spatial Analysis Method, (Case Study: Hamedan’s Imam Square Pedestrianization, Before and After)

A successful urban space has a wide range of subjective and objective components, and paying attention to physical indicators plays a decisive role in creating a "successful" place. One of its strategies is the development of pedestrian zones in cities. This research has been carried out in search of the answer to what factors can contribute to the success of pedestrianization projects and place development. This article deals with the comparative analysis of the pedestrianization project of two streets leading to the central square of Hamedan City before and after implementation to investigate the qualitative and quantitative components of the place. The research method combines qualitative and quantitative methods, and observations, interviews, and questionnaires are used to collect information, along with library and documentary studies. The research findings indicate that in this case study, unlike sociability, the three indicators of accessibility, uses and activities, comfort and mental image creation have not improved much. In addition to that, there is a strong relationship between interconnectedness and sociability. Furthermore, improving the quality of the place cannot be done in a one-dimensional way and with a narrow view of specific components. It requires that pedestrianization projects are implemented considering all the components.

تبلیغات