بررسی فقهی نکاح موقت طفل ازسوی ولیّ قهری با قصد ایجاد محرمیت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از جلوه های ولایت ولی برطفل، اجرای صیغه نکاح بر اوست. این نکاح گاهی با اجل کوتاه و فقط برای محرمیت فرد ثالث با یکی از زوجین واقع می شود. باتوجه به فقدان قصد ولیّ به وقوع زوجیت بین متعاقدین و نیز عدم امکان تمتع از طفل و همچنین لحاظ نظریه اشتراط مصلحت، عقد موقت طفل با چالش هایی مواجه است که برخی از آن عبارتند از: آیا چنین نکاحی به لحاظ عدم قصد وقوع زوجیت بین طفل و طرف دیگر، صحیح به شمارمی آید؟ آیا بالحاظ غرض استمتاع از عقد موقت و عدم قابلیت طفل نسبت به آن، وقوع عقد موقت بر طفل با اجل محدود صحیح است؟ در فرض مثبت بودن پاسخ ها، آیا بهانه محرمیت فرد ثالث و یکی از متعاقدین، می تواند مصلحت را تأمین نماید؟ دراین شرط، مصلحت نسبت به چه کسی اراده شده است، طفل یا خانواده او؟ باتوجه به طفل بودن یکی از زوجین یا هردو، مصلحت چه معیاری دارد و مرجع تشخیص مصلحت چه کسی است؟ براین اساس، پژوهش حاضر باهدف بررسی صحت یا فساد نکاحِ طفل با قصد محرمیت شخص ثالث و یکی از طرفین نکاح و پاسخ به چالش های آن به شیوه تحلیلی- اسنادی انجام شد. اطلاعات پژوهش با تتبع در منابع، ادله و آراء فقهای امامیه جمع آوری و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که از نظر فقدان قصد زوجیت و نیز بنابر نظرآن دسته از فقها که ذات عقد موقت را فقط تمتع می دانند، صحت این عقد دچار مشکل است. در مورد مصلحت و توابع آن، حکمت ولایت، سیره عقلا و متشرعه و ادله نقلی موجود، دال بر محوریت مولی علیه و تمرکز بر حفظ غبطه اوست و ولیّ، با در نظرگرفتن شرایط کودک، متولی تشخیص آن است. رعایت مصلحت کودک در عقد نکاحی که با این هدف اجرا می شود همواره باچالش های مهمی روبروست، درحالیکه صحت عقد منوط به مصلحت کودک است.A Jurisprudential Investigation into the Temporary Marriage of a Child by a Natural Guardian with the Intention of Privacy
One of the manifestations of guardianship over a child is the execution of the marriage contract. Sometimes this marriage takes place for a short period of time and only for the privacy of a third party with one of the spouses. Due to the lack of intention to marry between the parties, as well as the possibility of not enjoying the child, as well as considering the theory of requirement of expediency, the temporary marriage of the child is a challenge. Some of them are as follows: Is such a marriage valid in terms of not intending marriage between the child and the other party? In terms of the purpose of enjoying a temporary marriage and the child's lack of ability to do so, is it correct to have a temporary marriage on a child with a limited term? Assuming that the answers are positive, can the excuse of privacy of the third party and one of the convicted persons provide the expediency? In this condition, to whom is the expediency determined, the child or his family? According to the fact that one or both of the spouses have a child, what is the criterion of expediency and who is the authority for determining expediency? Accordingly, the current research was conducted with the aim of investigating the validity or invalidity of child marriage with the intention of privacy of the third party and one of the marriage parties and answering the challenge in an analytical-documentary way. The data were collected and analyzed by following the sources, evidences and opinions of Imami jurists. The results showed that the authenticity of this marriage is problematic due to the lack of intention to marry and also according to the opinion of those jurists who consider the nature of temporary marriage to be only for enjoyment. Regarding the expediency and its consequences, the wisdom of the guardianship, the rational and legitimate way and the available narrative evidences indicate the centrality of the interest of ward and the focus on the protection of his/her interest, and the guardian is in charge of diagnosing it, taking into account the child's condition. Respecting the interest of the child in the marriage contract that is executed with this purpose and always faces crucial challenges, while the validity of the contract depends on the interest of the child.