آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

اخلاق فضیلت به عنوان یکی از شاخه های سه گانه اخلاق هنجاری مشهور است، ولی برخی از فلاسفه اخلاق موافق جایگاه مستقلی برای آن در اخلاق هنجاری نیستند. سؤال مقاله حاضر این است که سخن حق در مورد جایگاه اخلاق فضیلت در پژوهش های اخلاق هنجاری چیست؟ آیا ادله قائلین به استقلال اخلاق فضیلت در مقابل دیگر رقبا یعنی وظیفه-گرایی و غایت گرایی، بدون اشکال می باشد؟ راه حل پیشنهادی چیست؟ گردآوری داده ها در این مقاله کتابخانه ای بوده و با روش توصیفی تحلیلی به تبیین سؤالات و پاسخ گویی به آنها پرداخته است. قائلین به اخلاق فضیلت تقریر های مختلفی برای اخلاق فضیلت داشته اند که فضیلتمندیِ فاعلِ اخلاقی در همه آنها مشترک است. علل روی آوری به اخلاق فضیلت نیز متعدد بوده و بیشتر ناظر به نقاط ضعف نظریه های رقیب است. بررسی ها نشان از آن دارد که هم به تقریرهای اخلاق فضیلت اشکال وارد است و هم ادله روی آوری به آن قابل خدشه می باشد. نتیجه آن است که اگرچه اخلاق فضیلت جایگاه مستقلی در اخلاق هنجاری ندارد ولی دغدغه های منطقی قائلین به اخلاق فضیلت، توسط نظریه ی غایت گرای اخلاق اسلامی، معروف به نظریه قرب الهی، قابل حل می باشد.

Examining the position of virtue ethics in normative ethics

Virtue ethics is known as one of the three branches of normative ethics, but some moral philosophers are not in favor of an independent position for it in normative ethics. The question of the present article is, what is position of virtue ethics in normative ethics researches? Are the arguments of those who assert the independence of virtue ethics in front of other competitors, i.e. duty-oriented and utilitarianism, without problems? What is the proposed solution? The collection of data in this article is a library, and it explains the questions and answers them with a descriptive and analytical method. Those who believe in virtue ethics have different interpretations for virtue ethics, the virtue of the moral subject is common in all of them. The reasons for turning to the ethics of virtue are numerous and mostly refer to the weak points of competing theories. Investigations show that there are problems with the interpretations of virtue ethics, and the arguments for approaching it can be undermined. The result is that although virtue ethics does not have an independent position in normative ethics, the logical concerns of those who adhere to virtue ethics can be solved by the theory of divine proximity

تبلیغات