آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۶

چکیده

یکی از آیات مورد استناد دانشوران شیعی در جهت وجوب مودّت به اهل بیت (علیهم السلام) و اطاعت از آنان؛ و نیز اثبات امامت ائمه معصومین (علیهم السلام)، آیه23/ شوری معروف به آیه «مودّت» است؛ ابن تیمیه از جمله دانشوران اهل سنت است که با طرح شبهات متنوع تاریخی، مفهومی، مصداقی، ادبی و کلامی؛ تلاش نموده است تا مفهوم واقعی تعبیر«موده فی القربی» را، محدود به حفظ رابطه خویشاوندی با خویشان پیامبر(ص) و عدم آزار رسانی به آنان نماید؛ و دلالت این آیه بر لزوم رجوع مردم به اهلبیت (علیهم السلام) برای آگاهی از تفسیر قرآن و دین و پذیرش امامت آن بزرگواران را منکر شود؛ از این رو این نوشتار که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی، به قصد اثبات بنیادی ترین ارمغان واقعه غدیر (یعنی محبت به اهل بیت و قبول امامت آنان) تدوین یافته؛ در پی پاسخ به این پرسش است: شبهات ابن تیمیه درباره آیه مودّت و نقد وارد بر آنها چیست؟ یافته های پژوهش حاکی از این است که: ابن تیمیه در هریک از امور پیرامونی آیه «مودّت»:(شأن نزول، مکان نزول؛ مفاهیم، مدالیل و مصادیق و...)، ایجاد شبهه نموده؛ و مدعی اجماع بر تکذیب روایات متواتر موافق با دیدگاه شیعه گردیده، و درستی گفتار علامه حلّی، و دلالت ادله عقلی قطعی و سیاق آیه بر دیدگاه شیعه را مورد تردید و انکار قرار داده است؛ وی در مقام تفسیر آیه «مودّت»، بر مبنای متعصبانه خویش، به گونه ای مرتکب تفسیر به رأی شده که حتّی اقوال افراد شاخص مورد وثوق خویش مانند ابن عباس، طبری، حاکم نیشابوری و... را نیز انکار نموده است؛ در ضمن، اموری همچون: وجود اجماع بر قول شیعه، نقل روایات متواتر همخوان با دیدگاه شیعه در منابع معتبر اهل سنت، و...؛ موجب بطلان قول ابن تیمیه و صحّت قول شیعه خواهند بود.

Analytical Criticism of Ibn Taymiyyah's Various Doubts Related to the Verse "Maudt"

One of the verses cited by Shiite scholars regarding the obligation of loyalty to the Ahl al-Bayt (PBUH) and obedience to them and proving the Imamate of the Imams is known as the verse of "Maudt". Ibn Taymiyyah is one of the scholars of Ahl al-Sunnah who, by proposing various historical, conceptual, exemplary, literary, and theological doubts, has tried to limit the true meaning of the interpretation of "modeh fi al-qurabi" to maintaining the kinship relationship with the relatives of the Prophet (PBUH) and not harassing them; the implication of this verse is to deny the need for people to refer to Ahl al-Bayt (AS) to know the interpretation of the Qur'an and to accept their Imamate. Therefore, this article was compiled using library sources and in a descriptive-analytical way, with the intention of proving the most fundamental contribution of the Ghadir event; it seeks to answer this question: What are Ibn Taymiyyah's doubts about the verse of Maudt and the criticism of them? Ibn Taymiyyah raised doubts about the surrounding matters of the "Maudt" verse (the honor of the revelation, the place of the revelation, concepts, reasons, and examples, etc.); and the claimant of consensus on the denial of frequent narrations has agreed with the Shiite point of view, and the correctness of Allameh Halli's speech, the implication of definite intellectual evidence and the context of the verse on the Shiite point of view have been doubted and denied.

تبلیغات