نظام سیاسی در نهج البلاغه 2
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی چگونگی و کیفیت تدوین نظام سیاسی از منظر امیرمومنان (ع) در نهج البلاغه است. این پژوهش با نگرش سیستمی به گزاره های سیاسی در نهج البلاغه و با روش توصیفی – تحلیلی انجام شده و نتایج حاکی از آن است که اصل نظام سیاسی با استناد به کلام علوی ضروری شمرده شده و اهداف مشخصی برای آن ترسیم می شود و با اصالت دادن به مرزهای اعتقادی و ایمانی، مرزهای جغرافیایی در آن محترم شمرده می شود. محوریت در شبکه قدرت بر شایستگان قرار گرفته، عناصر نظام سیاسی در دو بخش عناصر محوری و اقتضایی دارای اوصاف و رسالت های برجسته ای خواهند بود. مرکز تصمیم گیری با عنوان «امام و رهبر» قطب و محور نظام قرار می گیرد که دارای ویژگی ها و وظایف گسترده ای است و قلمرو اختیارات دولت ذاتاً به حریم عمومی اختصاص می یابد که با جریان قدرت طرفینی و دوسویه، شاهد بازخوردهای مثبت و منفی می باشد.Political System in Nahjolbalāgha
The purpose of the present study is to review how the political system is defined in Nahjolbalāgha from the view of Amir-e Mo'menān (AS). This research is conducted with a systemic approach to the political propositions in Nahjolbalāgha by a descriptive-analytic method. With reference to the 'Alavi words, the results indicate that the principle of political system has been considered essential. Some special purposes are assigned to the above principle and by giving genuineness to the theological and religious boundaries, the geographic boundaries are respected. The power network is built upon meritocracy and the elements of the political system in both pivotal and contingency parts have outstanding features and missions. The center of decision-making entitled "Imam and leader" is the core of the system which has extensive features and duties. The government's realm of authority is innately assigned to the public aspect that receives positive and negative feedback with the mutual and bilateral flow of power.
تبلیغات
