آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۳

چکیده

پژوهش حاضر به دنبال مطالعه و شناسایی مفهوم کودکی در ادیان، با تمرکز بر مسیحیت و اسلام است. در این راه، با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته است. کودکی در مسیحیت پیرو گناه نخستین، ذاتاً شرّ پنداشته می شود. زیرا طغیان گر از امر الهی و گرایش به بدی دارد. پیرو این موضوع باید با تعمید گناه نخستین در ذات او شسته شود. چنین نگاه بدبینانه ای به کودکان با اسطوره ی دیونوسوسی مطرح شد. لذا کودک دیونوسوسی مستحق بد اخلاقی، بد رفتاری، سقط جنین، تنبیه سخت، به کار واداشته شدن، عدم حمایت، گرسنگی، فقر، بیماری، بی سوادی و جهل و... است. نگاه مسیحیت به کودکی به دلیل اقدامات اومانیستی دوره رنسانس به بعد از جمله تحولات کلیسا و اقدامات جهان مدرن در قرن بیستم، بخصوص اعلامیه ی حقوق بشر 1948م، و اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودک 1989م، منجر به تحول رویکرد مسیحیت به کودکی و تضعیف رویکرد شرّانگاری و کودک دیونوسوسی شد. دین اسلام، کودک را ذاتاً خیر و الهی می پندارد، کودک آپولونی است، زیرا کودک روح خداوند را در خود داشته و معصوم و مقدس است. اما پیرو قدرت اختیار ممکن است به گناهان و آلودگی های نفسانی دنیا، آلوده شود. نیازمند مراقبت و تربیت مناسب است که آلوده به بدی ها و گناهان نشود و ذات الهی او مصون از هرگونه بدی بماند. هرگونه آسیب جسمی، روحی و روانی به کودک ممنوع است و باید با او بر اساس احترام و رعایت شأن انسانی برخورد شود و مورد حمایت همه جانبه در جهت رشد و تعالی قرار گیرد.

Childhood in Religions: Childhood Analysis in Christianity and Islam

child in Christianity is defined by the belief in the first sin, which is inherently evil. Because the rebel has a divine command and a tendency to evil. Following this, the first sin in the child's nature must be washed away by baptism. Such a pessimistic view of children was introduced with the myth of Dionysus. The child of Dionysus deserves immorality, misbehavior, abortion, severe punishment, forced labor, lack of support, hunger, poverty, disease, illiteracy and ignorance, and so on. Christianity's view of childhood due to the humanist actions of the Renaissance and beyond, including the developments of the Church and the actions of the modern world in the twentieth century, Led to the transformation of the Christian approach to childhood and the weakening of the evil and Dionysian child approach. The religion of Islam considers the child to be inherently good and divine, the child is Apollonian, because the child has the Spirit of God in him and is infallible and holy. But following the power of free will may be tainted with sin and carnal contamination. He needs proper care and training so that he will not be infected with evils and sins, and his divine nature will be protected from any evil. Therefore, any physical, mental or psychological harm to the child is forbidden because he is a divine deposit and carrier of God's spirit; And he must be treated with respect and dignity, and he must be fully supported in the direction of growth and excellence.

تبلیغات