اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا (RACT) بر تحمل پریشانی و تاب آوری زنان مطلقه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا (RACT) بر تحمل پریشانی و تاب آوری زوجین بود. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و شیوه انجام آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره خصوصی منطقه 9 تهران بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) گمارده شدند. سپس روی گروه آزمایش مداخله گروهی مبتنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا (RACT) بر مبنای بسته تدوین شده افشاری و همکاران (2022) صورت گرفت. ابزار پژوهش شامل تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS-26 و روش تحلیل واریانس مختلط با اندازه های مکرر سه مرحله ای استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته ها بین نمرات تحمل پریشانی و تاب آوری گروه آزمایش و گواه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود داشت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا (RACT) بر تحمل پریشانی و تاب آوری گروه آزمایش تأثیر معنادار داشت. اثربخشی این مداخله در مرحله پیگیری نیز طبق آزمون تعقیبی بنفرونی پایدار بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های موجود می توان نتیجه گیری کرد که برای افزایش تحمل پریشانی و تاب آوری زنان مطلقه می توان از شیوه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد واقعیت گرا (RACT) در مراکز مشاوره خانواده و زوج درمانی استفاده کرد.The effectiveness of realistic acceptance and commitment therapy (RACT) on distress tolerance and resilience of divorced women
Aim: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of realistic acceptance and commitment therapy (RACT) on couples' distress tolerance and resilience. Method: The purpose of the present research was applied and its method was quasi-experimental with a pre-test and post-test design with an experimental group and a control group and a two-month follow-up period. The statistical population of the study included all divorced women who referred to private counseling centers in the 9th district of Tehran, 30 people were selected by available sampling and randomly assigned to an experimental group (15 people) and a control group (15 people). Then, a group intervention test based on realistic acceptance and commitment therapy (RACT) was conducted on the group based on the package developed by Afshari et al. (2022). The research tools included Simmons and Gaher (2005) distress tolerance and Connor and Davidson (2003) resilience questionnaire. SPSS-26 software and mixed variance analysis with three-stage repeated measures were used for statistical analysis of data. Results: Based on the findings, there was a significant difference between the stress tolerance and resilience scores of the experimental and control groups in the pre-test, post-test and follow-up stages. The results of the analysis of the findings indicate that the realistic acceptance and commitment therapy (RACT) had a significant effect on the distress tolerance and resilience of the experimental group. The effectiveness of this intervention was stable in the follow-up phase according to the Bonferroni post hoc test. Conclusion: Based on the available findings, it can be concluded that to increase the distress tolerance and resilience of divorced women, the method of treatment based on realistic acceptance and commitment (RACT) can be used in family counseling and couple therapy centers.
تبلیغات
