پیش بینی شادکامی براساس روان رنجوری و تمایز یافتگی خود با میانجیگری تصویر بدنی و خوش بینی در زنان و مردان فربه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی شادکامی براساس روان رنجوری و تمایز یافتگی خویشتن در افراد فربه با میانجی گری تصویر بدنی و خوش بینی در زنان و مردان فربه بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به چاقی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی منطقه 1 شهر تهران در سال 1400 بود. پژوهش شامل 210 نفر از جامعه مذکور بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، 1990)، مولفه روان رنجوری (مک کری و کاستا، 1990)، پرسشنامه تمایزیافتگی خود (اسکورون و فریدلندر، 1998)، پرسشنامه روابط چندبعدی بدن-خود (کش و همکاران، 1983)، و آزمون جهت گیری زندگی (شیر و همکاران، 1994) به دست آمد. داده های جمع اوری شده با استفاده از روش الگوی معادلات ساختاری و نرم افزارهای آموس نسخه 22 داده ها تحلیل شد.ریافته ها: تصویر بدنی (02/0=B؛ 001/0>P) و خوش بینی (84/0=B؛ 001/0>P) در رابطه بین شادکامی، روان رنجوری و تمایزیافتگی خویشتن در افراد فربه نقش میانجی دارند ضرایب به دست آمده حاصل از تحلیل مسیر حاکی از معناداری روابط بود (05/0P<). نتیجه گیری: الگو شادکامی براساس روان رنجوری و تمایز یافتگی خویشتن در افراد فربه با میانجی گری تصویر بدنی و خوش بینی دارای برازش بود. پیشنهاد می شود نسبت به تربیت متخصص توسط سازمان های مربوطه در زمینه بهبود شادکامی، روان رنجوری، تمایزیافتگی، تصویر بدنی و خوش بینی در افراد فربه برنامه ریزی صورت گیرد.Prediction of Happiness upon Neuroticism, Self-descrimination with Mediating Body Image, and Optimism in obese women and men Adjustment of Couples
Aim: The purpose of this study was to predict happiness, neuroticism and differentiation in obese individuals mediated by body image, and optimism. Methods: In terms of method, this research is a descriptive-correlational research of structural equation type and the statistical population has studied the present study, including people with obesity and referring to psychological counseling centers in region 1 of Tehran in 1400. This study included 210 people from the mentioned community who were selected using sampling method. Data were collected using the Oxford Happiness Questionnaire (Argyle and Lowe, 1990), the neuroticism component (McCurry and Costa, 1990), the Self-Differentiation Questionnaire (Skorron and Friedlander, 1998), and the Multidimensional Body-Self Relationships Questionnaire (Kash et al., 1983), and the life orientation test (Shiere et al., 1994) were obtained. The collected data were analyzed using structural equation modeling method and Amos software version 22. Data: Body image (B=0.02; P<0.001) and optimism (B=0.84, P<0.001) has a mediating role in the relationship between happiness, neuroticism and self-differentiation in obese individuals. The coefficients obtained from path analysis indicated the significance of the relationship (P<0.05). Conclusions: It can be concluded that the happiness model based on neuroticism and differentiation in obese people mediated by body image and Optimism had a fit.
تبلیغات
