Predicting Health-Related Quality of Life based on Emotion Regulation with Mediating Role of Self-Care in Patients with Coronary Artery Disease (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Objective: Coronary Artery Disease is a chronic and complex disease requiring continuous medical care. The current study was conducted to for predicting Health-Related Quality of Life based on Emotion Regulation with mediating to Self-Care in Patients with Coronary Artery Disease (CAD). Methods: The research method was a descriptive study and correlation type. The statistical population comprised all patients with CAD (N=350) referring to Shohadaye Tajrish Hospital in Tehran, Iran, in the second half of 2020. Based on the Tabachnick Fidell formula, 184 subjects were selected using a convenient sampling method. Research instruments were the Self-Care Scale (Jaarsma, Halfens, Tan & et al, 2003), Emotion Regulation Questionnaire of Garnefski & Graich, 2001), and HRQol Survey (Ware, Kosinski, Keller, 1996). Data analysis was done using Structural Equation Modeling (SEM) and path analysis. Results: The data indicated a positive and significant mediating role of self-care in the relationship between emotion regulation (β= 0.175, p<0.01) and HRQoL of patients with CAD. Moreover, self-care and emotion regulation had a positive impact on HRQoL. Conclusion: According to findings, a part of the mutual effect of self-efficacy and emotion regulation on HRQoL is explained by self-care. On the other hand, high emotion regulation, and self-care led to better HLQoL of CAD patients.ارایه مدل ساختاری پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر اساس تنظیم هیجانی با میانجیگری خود مراقبتی در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بر اساس تنظیم هیجانی با میانجیگری خود مراقبتی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری انجام شد.روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود .جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش تهران در نیمه دوم سال 1399 می باشد که تعداد مراجعه کنندگان 350 نفر بوده است و که بر اساس فرمول تابانیک فیدلر تعداد 184 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه خود مراقبتی (جاراسما و همکاران، 2003)، پرسشنامه تنظیم هیجانی( گارنفسکی و همکاران(۲۰۰۱) و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (وار، کاسینسکی و کلر، 1996) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده گردید. یافته ها: داده ها نشان داد که خود مراقبتی به طور معنادار و مثبت در رابطه بین تنظیم هیجانی(β= 0.175) و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری نقش میانجی داشت. همچنین خود کارآمدی و تنظیم هیجانی اثر مثبتی روی خود مراقبتی داشت. نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که بخشی از اثر متقابل خود کارآمدی و تنظیم هیجانی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با خود مراقبتی قابل توجیه است و خود کارآمدی و تنظیم هیجانی بالا با اضافه شدن عامل خود مراقبتی منجر به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بهتر در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری شد.