مدیریت فضاهای عمومی و ناپایداری های اجتماعی: مطالعه موردی پایانه های مسافربری شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حمل ونقل بخش مهمی از توسعه پایدار شهری محسوب می شود. پایانه های مسافربری بین شهری تهران در طول سال میلیون ها مسافر را جابه جا می کنند و از حین حیث سهم قابل توجهی در بخش حمل ونقل مدیریت شهری دارند. پایانه های شهر تهران علاوه بر فضای کالبدی خاصی که دارند فضای اجتماعی ویژه ای بر آن ها حاکم است که منجر به جذب و حتی بازتولید آسیب ها و ناپایداری های اجتماعی مختلف و متعددی شده است. این تحقیق در نظر دارد با رویکردی کیفی- اکتشافی و با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون مسائل، ناکارآمدی ها و ناپایداری های اجتماعی پایانه های شهر تهران را شناسایی و الگوپردازی نماید. شیوه نمونه گیری از نوع هدفمند می باشد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که پایانه های شهر تهران به دلیل ریسک فاکتورهایی چون ازدحام، ناپایداری عناصر و عوامل، گردش مالی زیاد، ورود و خروج شهری، خلأ قانونی در مدیریت و حتی مباحث اعتقادی به محلی برای آسیب های اجتماعی تبدیل شده است. از سوی دیگر به دلیل ضعف نظارت ها و فقدان مدیریت یکپارچه شهری موجب سرریز این آسیب ها و ناپایداری ها به محلات هم جوار و حتی درون اتوبوس شده است که درنهایت موجب بازتولید چرخه معیوب فضای ناپایدار و آسیب های اجتماعی پایانه ها شده است.Management of Public Spaces and Social Instabilities: A Case Study of Passenger Terminals in Tehran
Transportation is an important part of sustainable urban development. Tehran intercity passenger terminals carry millions of passengers throughout the year and make a significant contribution to urban transportation and management. Tehran city terminals, in addition to their special physical space, are dominated by a special social space that has led to the production and even reproduction of various social harms and instabilities. The sampling method of this research is qualitative and judgmental. This research intends to identify and model the problems, inefficiencies and social instabilities of Tehran's terminals with a qualitative-exploratory approach and using thematic analysis technique. The findings of this study show that the terminals of Tehran have become a place for social harms due to risk factors such as congestion, instability of elements and factors, high turnover, urban entry and exit, legal vacuum in management and even religious issues. On the other hand, due to poor supervision and lack of integrated urban management, these damages and instabilities have overflowed to neighboring neighborhoods and even inside the bus, which has finally reproduced the vicious cycle of unstable space and social damage to the terminals.
تبلیغات
