نقش و مسئولیت های ضابطین دادگستری در حق دسترسی به وکیل (از منظر اسناد بین المللی و حقوق داخلی)
آرشیو
چکیده
با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری در اسفندماه 1392، برای نخستین بار مقنن مطابق و همسو با اصول سازمان ملل متحد و استانداردهای بین المللی در حق دسترسی سریع به وکیل، اجازه حضور وکیل متهم در مرحله تحقیقات پلیس را می دهد. اما بامطالعه مواد 6، 48 و 52 قانون صدرالاشعار که شالوده شناسایی چنین حقی را برای متهم تشکیل می دهد، از طرفی با سکوت، موانع و محدودیت های ناروای قانون در این زمینه مواجه می شویم، از طرف دیگر در مراکز و ادارات پلیس خلأ تدوین آیین نامه ها، اتخاذ رویه های مناسب و لازم برای اعمال و اجرای حق مذکور به چشم می خورد. کاستی ها و محدودیت های مورداشاره درزمینه های اطلاع رسانی در مورد حق دسترسی به وکیل، تسهیل امور و تدارکات مربوط به کمک های حقوقی، نظارت و مکانیسم های نظارتی بر تسهیل دسترسی به کمک های حقوقی، آموزش افسران پلیس در رابطه با این حق، ایجاد محدودیت و موانع در مشاوره حقوقی و ... مشاهده می شود. نتیجه اینکه هرچند ارائه دهندگان کمک های حقوقی نقش بسیار مهمی در تدارک دسترسی سریع به کمک های حقوقی را دارند، بااین وجود این حق نمی تواند بدون همکاری مؤثر، تنظیم آیین نامه ها، اتخاذ رویه ها و روش های مناسب که توسط پلیس به عنوان ضابطین عام دادگستری دنبال می شود و نیز آموزش افسران پلیس در رابطه با این حق، اهمیت آن و اهمیت قوانین و رویه های مربوطه، مؤثر واقع شود.The Role and Duties of Law Enforcement Officials Regarding the Right of Access to a Lawyer (From the Perspective of the International Documents and Domestic Laws)
Enacting the code of criminal procedure in February, 2014, the legislator, for the first time, allows the accused to have access to a lawyer in the preliminary police investigations corresponding to and in line with the United Nation’s principles and international standards. But, with a study of the articles 6, 48 and 52 of the Issued Notices, forming the basis of such a right in favor of the accused, quite contrarily, we are faced with an undue silence as well as a great many of legal barriers and limitations in this regard. Furthermore, the shortcomings of the procedures codification, the lack of adopting appropriate and necessary sequence of instructions for the exertion and implementation of the aforementioned law is clearly visible. The pitfalls and the limitations mentioned above can also be observed regarding informing the public of the Right of Access to a Lawyer, the facilitation of the affairs and the related preps pertaining to the legal assistances, inspection and supervisory mechanisms concerning easing the access to legal aids, teaching police officers regarding such a right, the advent of limitations and barriers in legal counseling and so forth. The result is that although the legal aids providers play a very important role in preparing quick access to legal assistances such a right cannot take effect without effective cooperation, arrangement of procedures, adoption of appropriate instructions and methods sought by the police as the general law enforcement body as well as teaching the police officers in connection to such a right, its importance and the significance of the relevant rules and procedures.