ارائه الگوی بهینه شهر هوشمند از منظر توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر ری) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پیشرفت هوشمندسازی شهرها از یک سو و الزامات پایداری شهری زمینه را برای گذار به سوی شهر هوشمند پایدار فراهم کرده است. مطالعه حاضر با هدف ارائه الگوی بهینه شهر هوشمند از منظر توسعه پایدار شهری انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده ها یک پژوهش پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان مدیریت شهری است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 384 نفر برآورد شد و نمونه گیری با روش تصادفی ساده انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که با روش روایی سازه، روایی همگرا، و روایی واگرا اعتبارسنجی شد. با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی نیز قابلیت اعتماد پرسشنامه مطلوب ارزیابی شد. برای اعتبارسنجی الگوی شهر هوشمند از منظر توسعه پایدار شهری از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده زیرساخت های شهری هوشمند و حکمروایی هوشمند دو عنصر زیربنایی الگو هستند که بیشترین تأثیر را در ایجاد شهر هوشمند مبتنی بر توسعه پایدار دارند. به همین ترتیب از میزان تأثیرگذاری در سطوح بعد کاسته می شود و متغیرهای هم سطح دارایتعامل متقابل با هم هستند. این عوامل با تأثیر بر هوشمندسازی حمل ونقل و تجارت های هوشمند مبتنی بر فناوری به اقتصاد هوشمند و محیط زیست هوشمند کمک می کنند. در ادامه از طریق سازه های هوشمند و مردم هوشمند می توان به توسعه پایدار شهری دست یافت. توسعه پایدار شهری به هوشمندسازی شهر ختم شود.The Presentation of the Optimal Smart City Model From the Viewpoint of Sustainable Urban Development: The Case Study of Shahr-e Ray
The progress of smartening cities on the one hand and the requirements of urban sustainability on the other hand have paved the way for transition to the sustainable smart city. The study at hand was carried out to present an optimal model of smart city from the viewpoint of sustainable urban development. This study was an applied research project in terms of purpose and a cross-sectional survey in terms of research method and data collection timespan. The statistical population included urban management managers and experts. The optimal sample size was determined to be 384 using Morgan’s table and the participants were selected via simple random sampling method. The data was collected through a questionnaire that had been validated through construct, convergent, and divergent validity measures. Using Cronbach’s alpha and combined reliability measures, the dependability of the questionnaire was confirmed. To validate the smart city model from the viewpoint of sustainable urban development, the partial least squares regression and Smart PLS software were used. According to the obtained results, the smart urban infrastructure and smart governance are the two cornerstones of the model that have the strongest effects on the creation of a smart city based on sustainable development. The effectiveness rate is decreased in the subsequent levels and the variables at the same level show mutual interaction. By affecting the smartening of transportation and influencing the technology-based smart businesses, these factors lay support to smart economy and environment. Then, through smart structures and smart people, the sustainable urban development can be attained, which in turn leads to smartening the city.