اثرسنجی پروژه های هوشمندسازیِ شهرداری منطقه 2 تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مطالعه حاضر با هدفِ اثرسنجیِ پروژه های هوشمند شهرداری منطقه 2 تهران به انجام رسیده است. در این مطالعه میزان اثربخشیِ پروژه های هوشمند در قالب مدلِ اثرسنجیِ کرک پاتریک انجام گرفته است. روشِ مورد استفاده، پیمایش؛ جامعه آماری، شهروندان بالای 15 سالِ منطقه 2 تهران؛ حجم نمونه 450 نفر و روش نمونه گیری خوشه ای بوده است. یافته های بخش کمی نشان داد که دو پروژه پیدو و بیدود با اختلاف بسیار فاحش نسبت به سایر پروژه ها اثربخش ترین پروژه های هوشمند اجراشده در منطقه 2 تهران محسوب می شوند. پروژه الوپارک در رتبه سوم قرار دارد و پروژه های پارک حاشیه ای هوشمند و ریالو در رتبه های بعدی جای گرفته اند. کم اثرترین پروژه های هوشمندِ اجراشده در منطقه 2 مربوط به دو پروژه کاپیتان کار و کیوسک هوشمند شهری است. نتایج بخش علت یابی نیز نشان داد که عدم موفقیت پروژه های موردبررسی در درجه اول به ضعف مدیریتی و تصمیمات نسنجیده و غیرکارشناسانه مربوط است. در درجه دوم، فقدان یک رویکرد تعاملی و مشارکت جویانه در بین بخش های مختلف قرار دارد و نهایتاً در درجه سوم مشکلات مربوط به فرایند اجرا و عوامل اجرایی مطرح می شود. در همین راستا، کاربست پژوهش در سه محور اصلی شامل لزوم تغییر در نظام تصمیم سازی، تغییر در نظام مشارکت و تغییر در نظام اجرا تدوین و ارائه شده است.Evaluation of the Smartening Projects of Tehran Municipality District 2
The present study was conducted with the aim of evaluating the effectiveness of smart projects in the municipality of Region 2. In this study, the effectiveness of smart projects has been investigated in the form of Kirk Patrick's effectiveness model and using quantitative and qualitative methods and techniques including survey, interview and hierarchical analysis. The findings of the quantitative section showed that the two projects, Pido and Bidood, with a very large difference compared to other projects are considered to be the most effective smart projects implemented in Region 2 of Tehran. for other projects the effectiveness is much lower than the first two projects. However, From this perspective the Allo Park application is in the third place, and the Smart Marginal Park and Rialo projects are in the next ranks. However, Capitankar and Urban Smart Kiosk are the least effective smart projects implemented in Region 2 . The results of the causation section showed that the failure of the studied projects is primarily related to managerial weakness and unprofessional decisions. Secondly, there is a lack of an interactive and participatory approach among various sectors, including organizational managers and program makers, contractors and citizens, thirdly, there are problems related to the implementation process and executive factors. In this regard, the application of the present study in three main areas, including the need for change in the decision-making system, the need for change in the participation system and the need for change in the implementation system has been developed and presented