تاثیرخوش بینی و کوتاه بینی مدیرعامل بر ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت باتوجه به نقش تعدیلی: ارتباط سیاسی و کارایی مدیر عامل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر خوش بینی و کوتاه بینی مدیران عامل بر ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت شامل مسئولیت زیست محیطی، عملکرد اجتماعی، مسئولیت محصولات و خدمات و مسئولیت منابع انسانی با توجه به نقش تعدیل گری ارتباط سیاسی و کارایی مدیرعامل می پردازد. روش: دوره زمانی پژوهش طی سال های 1393 الی 1399 و نمونه آماری پژوهش شامل 130 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که خوش بینی مدیرعامل دارای رابطه ی مثبت با مسئولیت منابع انسانی و رابطه منفی با مسئولیت زیست محیطی است. همچنین رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی منفی است. ارتباط سیاسی رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی را تعدیل می کند. بعلاوه کارایی رابطه بین خوش بینی و مسئولیت منابع انسانی را تعدیل مثبت کرده و بر سایر ابعاد مسئولیت اجتماعی نقش تعدیل گری منفی دارد. از سوی دیگر کارایی نقش تعدیلی مثبت بر رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی و عملکرد اجتماعی و نقش تعدیلی منفی بر مسئولیت محصولات و خدمات شرکت دارد. نتیجه گیری: مدیران خوش بین به مسئولیت زیست محیطی توجه کمتری نموده و باعث افزایش ریسک شرکت می گردند ولی به مسئولیت منابع انسانی توجه بیشتری می نمایند. برعکس مدیران کوتاه بین سرمایه گذاری کمتری در حوزه مسئولیت منابع انسانی دارند. دانش افزایی: به نظر می رسد بررسی رابطه بین خوش بینی و کوتاه بینی مدیر و ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت دارای پیشینه تجربی بسیار کمی است و ازاین جهت پژوهش حاضر می تواند به دانش افزایی این حوزه کمک کند.The Effect of CEO Optimism and Myopia on Dimensions of Corporate Social Responsibility Moderated by CEO Political Connection and Efficiency
Purpose: This study analyzes the effects of optimism and myopia of CEOs on the dimensions of corporate social responsibility (CSR) including environmental responsibility, social performance, responsibility for products and services, and human resources responsibility with respect to the moderating roles of political connections and CEO effectiveness. Method: The statistical sample included 130 companies listed in the Tehran Stock Exchange within the 2014–2020 period. The multivariate regression method was employed to test the research hypotheses. Results: According to the research results, a CEO optimism had a positive relationship with human resources responsibility but had a negative relationship with environmental responsibility. There was also a negative relationship between myopia and human resources responsibility. Political connections moderating the relationship between myopia and human resources responsibility. Moreover, efficiency had a positive moderating role in the relationship between optimism and human resources responsibility but had negative effects on the other CSR dimensions. Furthermore, effectiveness had positive moderating roles in the relationships of myopia with human resources responsibility and social performance but had negative effects on the responsibility for products and services. Conclusion: Optimistic CEOs pay less attention to environmental responsibility, thereby increasing corporate risk, but pay more attention to human resources responsibility. By contrast, myopic CEOs make fewer investments in human resources responsibility. Contribution: Apparently, there is a paucity of empirical background to the relationships of CEO optimism and myopia with the dimensions of CSR. Therefore, this study can help enhance the relevant knowledge.
تبلیغات
