تحلیل محتوایی راویان روایات مهدوی مدرسه قم تا قبل از دوران صدوق (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
مدرسه حدیثی قم، به عنوان یکی از مدارس پر قدرت امامیه، از دیرباز مورد اهتمام و دقت اندیش وران بوده است. کاوش ها در زمینه مهدویت در این مدرسه، با کاستی هایی مواجه است. فقدان نگاه «مدرسه ای»، «عدم بررسی راویان تأثیرگذار» و «موضوعات مورد توجه آنان» به احادیث مهدوی از جمله این کاستی هاست. از این رو این جستار با رویکرد «توصیفی _ تحلیلی» در تلاش است به این خلاء مطالعاتی تا قبل از دوران صدوق بپردازد. طبقه بندی راویان و معرفی آنان آغازی است که این نوشتار برای ارائه تصویری روشن از بحث برمی گزیند. در طبقات ابتدایی، راویان و آموزه های مهدوی گمرنک جلوه کرده است. به مرور زمان با شکوفایی این مدرسه روایات مهدویت با تنوع موضوعی مورد توجه قرار گرفته است. در میان این محدثان، با توجه به جامعیت کتاب الکافی بیشترین نقل از کلینی است؛ سپس سعدبن عبدالله، علی بن حسین بن بابویه و محمدبن یحیی قرار دارند. موضوعات مورد توجه آنان بر روی مسائل اساسی مهدویت شکل گرفته است؛ به گونه ای که برخی آموزه ها، مانند نشانه های ظهور، که در دوران بعدی متنوع تر گزارش شده اند در مدرسه قم از اهمیت کمی برخوردار است.Content analysis of narrators of Mahdavi narrations in Qom school before Saduq era
Qom Hadith School, as one of the most powerful schools of the Imamites, has long been the focus of attention of thinkers. Exploration of Mahdism in this school has its shortcomings. Lack of a "school" view, "lack of study of influential narrators" and their "subjects of interest" in Mahdavi hadiths are among these shortcomings. Therefore, this paper with a "descriptive-analytical" approach tries to address this study gap before the time of Saduq. Classifying the narrators and introducing them is the commencement this article chooses in order to provide a clear picture of the discussion. In the first classes, the Mahdavi narrators and teachings have been neutral. Over time, with the flourishing of this school, the narrations of Mahdism have been considered with a variety of topics. Among these narrators, considering the comprehensiveness of Al-Kafi's book, Kulayni is the most quoted; after him, Sa'd ibn Abdullah, Ali ibn Husayn ibn Babawiyyah and Muhammad ibn Yahya are placed respectively. The topics of their interest are based on the basic issues of Mahdism; in such a way that some teachings, such as signs of appearance, which have been reported more diversely in the following periods, are of little importance in Qom school.