جستاری در جشن های دینی و مذهبی در ایران عصر صفویه (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
برگزاری آیین های شادی بخش، پیوندی عمیق با جوامع مختلف انسانی دارد. جامعه ایران نیز در سیر تحول تاریخی خود، از این سنّت به دور نبوده است. با شکل گیری و تداوم حکومت صفویان (907 1135ق)، فضای مناسبی جهت بازآفرینی و تکرار گونه های مختلفی از شادمانه ها فراهم شد. به نظر می رسد که مراسم مرتبط با آیین های شادی بخش را بتوان در دو قالب «سنّتی» و «مذهبی» تفکیک نمود. جشن های سنّتی همانند نوروز، به عنوان نماد تاریخی، بخش جدایی ناپذیر آیین های درباری و عمومی جامعه بود؛ اما گستره قابل توجهی از شادمانه ها، پیوند ناگسستنی با رویکردهای دینی و مذهبی حاکمیت و جامعه داشت. نوشتار حاضر، بر آن است تا به روش وصفی و تحلیلی و با اتکا بر منابع کتابخانه ای، به بررسی و معرفی برخی از آیین های مرتبط با جشن های مذهبی مانند: عید قربان، خضر نبی(ع)، غدیر خم و میلاد ائمه(ع) بپردازدA Study on the Religious Festivals in Iran, Safavid Era
Holding the joyful rituals has a deep connection with different human societies. Iranian society has not been far from these traditions during its historical development. Following the development and continuance of the Safavid government (1135-907 A. H), an appropriate ground was provided towards re-creating and repeating different types of joyous rituals. It seems that these joyous rituals can be separated into two "traditional" and "religious" formats. Traditional festivities such as Nowruz, as a historical symbol, were an integral part of the court and the public rituals of the society; while a significant range of these rituals had an inseparable relation with the religious approaches of the government and society. The purpose of this article is to investigate and introduce some rituals related to the religious festivals such as Eid al- Azha, Ghadir e- Khom and Birth of Imams (PBUT) through the descriptive and analytical method and relying on library sources.
تبلیغات
