کارناوال: توسعه اجتماعی، توسعه گردشگری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کارناوال ها رویدادهایی مردمی-انتقادی هستند که جدیت فرهنگ رسمی و هنجارهای حاکم را به سخره می گیرند و برابری و آزادی را توأمان به نمایش می گذارند. در کارناوال آزادی و رهایی موقت از چنگ نظم حاکم در کنار ارتباطاتی اصیل میان طبقات مختلف جامعه فارغ از سلسله مراتب و ممنوعیت های همیشگی شکل می گیرد. کارناوال با تمسخر افکار و اعتقادات بی بنیان و خرافی، به اذهان تلنگر می زند و سطح آگاهی جامعه را نیز بالا می برد. خنده در کارناوال، ترس از قدرت و تابوها را که در طی سالیان دراز درون فرد و جامعه شکل گرفته، فرو می ریزد و صداهای سرکوب شده و خاموش را به گوش ها می رساند. چنین رویدادی هم جاذبه گردشگری است که با خود سود اقتصادی برای جامعه میزبان به همراه دارد و هم نمایشی است که بازیگران آن شهروندانند و اجرایشان همان حضورشان است. حضوری که نشان از بلوغ فردی و جمعی است. این نوشتار انتقادی مروری دارد بر مفهوم و مؤلفه های کارناوال و پیام آشکار آن این است که چرا در ایران کارناوال اجرا نمی شود؟ در واقع این یک استفهام انکاری یا پرسش بلاغی است که نویسنده به دنبال یافتن پاسخ آن نیست، بلکه هدفش جلب توجه مخاطب و به اندیشه واداشتن اوست. درک مفهوم کارناوال با درک مفهوم چندصدایی عجین است و طبیعتاً جوامعی که سالیان دراز تحت حکمرانی سلاطین مستبد زیسته اند باید برای این گشودگی اهتمام بیشتری بورزند.Carnival; Social Development, Tourism Development
Carnivals are public-critical events that mock the seriousness of official culture and ruling norms and display equality and freedom together. In the carnival, freedom and temporary release from the grip of the ruling order are formed along with authentic connections between different classes of society, regardless of hierarchies and permanent prohibitions. By ridiculing baseless and superstitious thoughts and beliefs, carnival shakes minds and raises the level of society’s awareness. Laughter in the carnival destroys the fear of power and taboos that have formed in the individual and society over the years and brings the suppressed and silenced voices to the ears. Such an event is both a tourist attraction that brings economic benefits to the host community and a show whose actors are citizens and whose performance is their presence. A presence that shows individual and collective maturity. This critical writing reviews the concept and components of a carnival and the clear message of each line is why we don’t have a carnival. In fact, this is a negative question or a rhetorical question that the author is not looking for an answer to, but his goal is to draw the audience’s attention and make him think. Understanding the concept of carnival is intertwined with understanding the concept of pluralism, and naturally, societies that have lived under the rule of despotic sultans for many years should pay more attention to this openness.