A Pragmatic Exploration of the Temporal Discourse Marker Thumma in Parallel Corpora of Two Persian Translations of the Quran
آرشیو
چکیده
Simultaneous decoding and encoding of information substantiate the foundations of natural processing of language in translation. The present study analyzed two Persian translators’ pragmatic strategies in translating the Quranic temporal discourse marker thumma into Persian. The source text corpus consisted of 6 sections of the holy Quran and was selected randomly; and the target text corpus is comprised of two Persian translations of the same sections. Theoretical perspectives in discourse and translation studies were applied in approaching parallel corpora analysis in the study. The findings indicate that different types and combinations of Persian temporal discourse markers were applied in 53% of the cases by the translators. Moreover, in 47% of the instances, it was replaced with Persian elaborative, contrastive, and inferential discourse markers. This creative, flexible, and innovative discourse construction approach was substantiated on the basis of the recognition of differences between discourses, cultures, and languages. Consequently, this dynamic approach was employed in the construction of an appropriate discourse for the addressee. The bases, resources, and foundations of these dynamic and discourse sensitive translation strategies were discussed pragmatic awareness raising in explicit teaching of these elements, development of sensitivity to unsteady social contexts in language use, and utilizing the findings in lexicography, translation quality assessment, and syllabus design were suggested.تحلیلی منظورشناختی بر ترجمه گفتمان نمای توالی ثم در پیکره های موازی در دو ترجمه فارسی قرآن کریم
رمزگشایی و رمزگذاری همزمان اطلاعات مبانی پردازش طبیعی زبان در فرایند ترجمه را تشکیل می دهند. پژوهش حاضر به تحلیل و بررسی رفتارهای منظورشناختی دو مترجم فارسی در ترجمه گفتمان نمای توالی ثم در قرآن به زبان فارسی پرداخت. پیکره مطالعه در زبان مبدا شامل شش جزء قرآن کریم بود که بر اساس نمونه برداری تصادفی انتخاب شده بود. پیکره مطالعه در زبان مقصد هم شامل همین جزء های ششگانه قرآن در دو ترجمه فارسی بود. در تحلیل داده های موازی از دو نظریه در حوزه های تحلیل گفتمان و مطالعات ترجمه استفاده شد. یافته های مطالعه در دو بخش گزارش شده است. قسمت اول یافته ها شامل ۵۳% توزیع فراوانی بود که در آن انواع و ترکیبات مختلفی از گفتمان نماهای فارسی در ترجمه استفاده شده بود. قسمت دوم یافته ها شامل 47% توزیع فراوانی بود که گفتمان نماهای مختلف تفصیلی، تقابلی، و استنباطی در فرآیند ترجمه استفاده شده بود. این رویکرد خلاق، انعطاف پذیر و ابداعی در آفرینش گفتمان بر اساس شناخت تفاوت بین گفتمان ها، فرهنگ ها و زبان ها کشف شد و مترجمان در فرآیند آفرینش گفتمانی مناسب برای مخاطب ترجمه استفاده نمودند. اصول، مبانی و خاستگاه این راهبردهای پویا و حساس نسبت به بافت بحث و بررسی گردید و کاربردهای مختلف پژوهشی، علمی و آموزشی پیشنهاد شد.