تحلیل و بررسی چگونگی مجزی بودن تأدیه زکات در فرض اجبار حاکم اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زکات از واجبات عبادی است که طبق دیدگاه مشهور مجزی بودن آن، مشروط به نیت خالص و قصد قربت است. در این میان، گاه بر حاکم شرع واجب است مکلف را مجبور به پرداخت زکات کند. در چنین فرضی، چگونگی امکان تحقق قصد قربت و نیز مجزی بودن تأدیه زکات، محل بحث است. تحقیق دربارهٔ امکان اجبار مکلف به پرداخت ومجزی بودن این پرداخت از سوی وی، در گروِ تحقیق دربارهٔ حقیقت و ماهیت زکات و نیز بررسی مستندات شرطیت نیت در آن است. طبق یافته های این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است، زکات از حقیقتی معاملی- عبادی برخوردار است و اشتراط تحصیل قصد قربت در آن، از باب تعددِ مطلوب است و مطلوبیت قصد قربت، در فرض امکان تحقق آن از سوی مکلف منحصر است. بنابراین در فرض امکان نداشتن تحصیل قصد قربت، زکات همچنان بر اصل مطلوبیت خود باقی است و باتوجه به اینکه این فریضهٔ الهی مشتمل بر حکمی وضعی و تکلیفی است، تأدیه زکات از سوی مؤدیِ مجبور، مجزی است و صرفاً به عصیان امر تکلیفی می انجامد.Analysis and investigation of how the payment of zakat suffices in the assumption of compulsion by the Islamic ruler
Zakat is one of the obligatory acts of worship, which, according to the popular opinion, whose adequacy is conditional on pure intention and the intention of closeness to God. In the meantime, sometimes it is obligatory for the shari'ah ruler to force the obligee to pay zakat. In such an assumption, realization of the intention of closeness and also the adequacy of paying zakat is a matter of debate. The investigation about the possibility of forcing the obligee to pay and the adequacy of this payment by him depends on the investigation about the truth and nature of zakat as well as the examination of the documents of the conditionality of intention in it. According to the findings of this research, which was carried out in a descriptive and analytical method, zakat has a transactional-religious reality and the requirement of acquiring the intention of closeness in it is due to the multiplicity of the desired and the desirability of the intention of closeness is unique in the assumption of the possibility of its fulfillment by the obligee. Therefore, assuming the impossibility of acquiring the intention of closeness, zakat still remains on the principle of its desirability, and considering that this divine duty includes a vazaee and taklifee ruling, the payment of zakat by a forced taxpayer suffices and only leads to the disobedience of taklifee duty.