آموزش روش های فهم حدیث در روایات امام باقر(علیه السلام) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

«فهم حدیث» از جایگاه والایی در میان آموزه های امامان شیعه برخوردار است؛ چنانکه ایشان فهم یک حدیث را برتر از روایت هزار حدیث برشمرده اند. فهم حدیث به دو نحوه تمسک به اصول عمومی فهم متن و رجوع به آموزه های خود امامان امکان پذیر است. واکاوی تاریخ فقه الحدیث نشان می دهد که بحث از اصول فهم و مقصود واقعی کلام معصومان موردتوجه ایشان و اصحاب بوده و از عصر آن بزرگواران و توسط خود ایشان ابداع گردیده است؛ آن سان که ضرورت تمسک به سنت و حدیث، نیز خود ایجاب کرده که ضوابطی توسط امامان(ع) برای فهم درست حدیث ارائه شود. یکی از بخش های روایی سرشار از این حیث، احادیث به جای مانده از امام باقر(ع) است. از مطالعه بر روی روایات رسیده از امام باق(ع) برمی آید که ایشان علاوه بر تبیین بخش عظیمی از معارف دینی، درصدد تعلیم روش های فهم صحیح احادیث به پیروان خود نیز بوده اند؛ تا شیعیان به ویژه در زمان غیبت، بتوانند با بهره گیری از این روش ها، از روایات منتفع گشته و موجبات هدایت را از آن در هر زمان و شرایطی بیابند. از واکاوی روایات امام باقر(ع) به شیوه ی تحلیل محتوا و گردآوری داده های تحقیق به نحو کتابخانه ای، چنین برمی آید که برخی از روش ها، همچون: شناخت واژگان اسمی و حرفی، و توجه به توسعه یافتگی معنای آن ها در جهت شناخت مراد بدوی حدیث می باشند. فهم مراد جدی از طریق روش هایی همچون: بهره گیری از آیات قرآنی همسو، تشکیل خانواده حدیث، توجه به مورد صدور، رخداد نقل به معنا، تقطیع، تحریف، تشابه، تجوز و همچنین تفسیر شایسته در برخورد با سوءبرداشت ها به دنبال اختلاف افهام، قابل دستیابی است و این مهم، در روایات امام باقر(ع) مورد اشاره واقع شده است .