خانواده ی گسترده در خانه های سنتی ایران، با زندگی چندخانواده ی خویشاوند درکنار یکدیگر بود. اقتدار که به منزله ی قابلیت تأثیر بردیگران برای انجام خواسته های فردِ تصمیم گیرنده است، بر ساختارهای فعالیتی و فضاییِ خانه های این خانواده ها ی گسترده تأثیر می گذاشت. هدف پژوهش، شناسایی ساختارهای فعالیتی و فضاییِ خانه های اعیانی دوره قاجار می باشد که مبتنی بر روابط خویشاوندی و اقتدار اعضای خانواده شکل گرفته است. بنابراین سوال اصلی این ست که روابط خویشاوندی و اقتدار اعضای خانواده چه اثراتی بر ساختارهای فعالیتی و فضایی خانه های سنتی داشته است؟روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی، تفسیری-تاریخی و پدیدارشناسانه می باشند؛ بدین ترتیب که با روش توصیفی- تحلیلی روابط خویشاوندی در عمارت های قاجاری و عوامل موثر بر ایجاد اقتدار در نظام خانواده ی سنتی ایرانی بررسی و سپس با روش تفسیری-تاریخی از میان منابع موجود، به تبیین مصادیق این الگوها در نظام های فعالیتی و فضاییِ خانه های سنتی پرداخته شده است. مصاحبه های عمیقی نیز با اعضای خاندان امینی قزوین انجام پذیرفته که با روش پدیدارشناسانه، تأثیرات روابط خویشاوندی و اقتدار میان اعضا بر نظام های فعالیتی و فضای خانه ی امینی تدقیق شده است. نتایج نشان می دهند برخلاف تصور رایجِ نظام مردسری، زنان از اقتدار قابل توجهی در اندرونی برخودار بوده اند؛ و اقتدار در میان زنان به شکل سلسله مراتب بوده که نظام فضایی خانه نیز براساس همین ویژگی ساماندهی می شده است. همچنین نظام فضاییِ خانه، تأمین کننده ی انواع حریم فعالیت های دسته جمعی خانواده های خویشاوند بوده است.
