رجال شیخ طوسی از مهم ترین کتاب های رجالی شیعه به شمار می رود که در میان متأخران و معاصران جایگاهی والا دارد. برخی افراد، این کتاب را برای برداشت های رجالی و گاه تاریخی کافی می دانند، اما به نظر می رسد اعتماد ویژه به رجال شیخ، آن هم بدون در نظر گرفتن دیگر گزارش های تاریخی نادرست است. این مقاله با چنین پیش فرضی برای مشخص شدن میزان اعتبار این کتاب، آنچه را که شیخ طوسی درباره اصحاب امام حسین(ع)بیان کرده است، مورد بررسی و واکاوی قرار می دهد. در این پژوهش با تکیه بر دیگر گزارش ها و تحلیل های تاریخی و تطبیق نسخ خطی و چاپی متعدد از رجال شیخ طوسی، قابل تأمل بودن برخی گزارش های شیخ طوسی درباره اصحاب امام حسین(ع)به اثبات می رسد.
