هدف: پژوهش حاضر با شناسایی و ارزیابی مولفه ای صلاحیت حرفه ای اعضای هیئت علمی انجام شد. روش: روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی برحسب نوع داده، ترکیبی بود. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش، شامل خبرگان آموزش عالی بود که شرط انتخاب آنها، داشتن حداقل مدرک دکتری و داشتن شغل اجرایی و آموزشی در زمینه منابع انسانی در دانشگاه های مختلف در طول خدمت آنها بود. برای تعیین نمونه ها از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شد که 20 نفر به عنوان حجم نمونه، در نظر گرفته شد. جامعه آماری بخش کمی، شامل تمام اعضای هیئت علمی دانشگاه های آزاد شهر تهران به تعداد 2953 نفر بودند که بر اساس فرمول کوکران و نوع نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای، 360 نفر انتخاب شدند. از تکنیک دلفی و پرسشنامه سنجش برازش مدل استفاده شد. روایی و پایایی در بخش کیفی، با استفاده از معیارهای کیفیت (موثق بودن) سنجیده شد و مورد تایید قرار گرفت. در بخش کمی نیز از روایی صوری، محتوی و سازه برای سنجش روایی استفاده شد و برای پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که همگی مورد تایید قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل داده در پژوهش حاضر و در بخش کیفی، تکنیک دلفی بود. در بخش کمی نیز، از مدل سازی معادلات ساختاری (تحلیل عاملی تأییدی) و تی تک نمونه ای با استفاده از نرم افزار Lisrel-V8.8 انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که مولفه های صلاحیت های حرفه ای اعضای هیئت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران شامل، صلاحیت علمی خبرگی آموزشی، صلاحیت عمومی، صلاحیت رفتاری-اخلاقی، صلاحیت مدیریتی، صلاحیت اندیشه ورزی و صلاحیت اجتماعی- عاطفی بود. همچنین نتایج نشان دادند که سطح معناداری در همه مولفه ها (بغیر از پیوند نظر و عمل و ارزش اخلاقی) (P≤0/05) می باشد. بنابراین با توجه به اختلاف میانگین ها که مقادیری مثبت هستند، چنین استنباط می شود که وضعیت مولفه ها کلاً در حالت مطلوب اما کمی بالاتر از میانگین می باشد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر علاوه بر شناسایی و اولویت بندی مولفه های، ابعاد و شاخصها، وضعیت موجود نیز مورد بررسی قرار گرفت و عنوان شد که تمام مولفه های در وضعیت مطلوبی به سر می برند. این بدان معنی است که اساتید دانشگاه آزاد در حالت کلی از صلحیت حرفه ای مناسبی برخوردارند.