زینب اباذری

هدف: پژوهش حاضر با شناسایی و ارزیابی مولفه ای صلاحیت حرفه ای اعضای هیئت علمی انجام شد. روش: روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی برحسب نوع داده، ترکیبی بود. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش، شامل خبرگان آموزش عالی بود که شرط انتخاب آنها، داشتن حداقل مدرک دکتری و داشتن شغل اجرایی و آموزشی در زمینه منابع انسانی در دانشگاه های مختلف در طول خدمت آنها بود. برای تعیین نمونه ها از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند  استفاده شد که 20 نفر به عنوان حجم نمونه، در نظر گرفته شد. جامعه آماری بخش کمی،  شامل  تمام اعضای هیئت علمی دانشگاه های آزاد شهر تهران به تعداد  2953 نفر بودند که بر اساس فرمول کوکران و نوع نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای، 360 نفر انتخاب شدند. از تکنیک دلفی و پرسشنامه سنجش برازش مدل استفاده شد. روایی و پایایی در بخش کیفی، با استفاده از معیارهای کیفیت (موثق بودن) سنجیده شد و مورد تایید قرار گرفت. در بخش کمی نیز از روایی صوری، محتوی و سازه برای سنجش روایی استفاده شد و برای پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که همگی مورد تایید قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل داده در پژوهش حاضر و در بخش کیفی، تکنیک دلفی بود. در بخش کمی نیز، از مدل سازی معادلات ساختاری (تحلیل عاملی تأییدی) و تی تک نمونه ای با استفاده از نرم افزار Lisrel-V8.8 انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که مولفه های صلاحیت های حرفه ای اعضای هیئت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران شامل، صلاحیت علمی خبرگی آموزشی، صلاحیت عمومی، صلاحیت رفتاری-اخلاقی، صلاحیت مدیریتی، صلاحیت اندیشه ورزی و صلاحیت  اجتماعی- عاطفی بود. همچنین نتایج نشان دادند که سطح معناداری در همه مولفه ها (بغیر از پیوند نظر و عمل و ارزش اخلاقی) (P≤0/05) می باشد. بنابراین با توجه به اختلاف میانگین ها که مقادیری مثبت هستند، چنین استنباط می شود که وضعیت مولفه ها کلاً در حالت مطلوب اما کمی بالاتر از میانگین می باشد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر علاوه بر شناسایی و اولویت بندی مولفه های، ابعاد و شاخصها، وضعیت موجود نیز مورد بررسی قرار گرفت و عنوان شد که تمام مولفه های در وضعیت مطلوبی به سر می برند. این بدان معنی است که اساتید دانشگاه آزاد در حالت کلی از صلحیت حرفه ای مناسبی برخوردارند.

هدف:مطالعه حاضر، به بررسی ارتباط بین شایستگی حرفه ای اساتید و مهندسی فرهنگی پرداخته است. روش:جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران در سال تحصیلی 1395 به تعداد 750 نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 157 نفر از دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه و 97 نفر از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه شایستگی حرفه ای اساتید و مهندسی فرهنگی بود. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه شایستگی حرفه ای اساتید 96/0 و پرسشنامه مهندسی فرهنگی 79/0 به دست آمد. برای ارزشیابی ماتریس همبستگی از آزمون KMO و کرویت بارتلت، برای مقایسه وضع موجود و مطلوب از آزمون تی وابسته و برای بررسی ارتباط بین شایستگی حرفه ای و مهندسی فرهنگی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها:صلاحیت حرفه ای اساتید کمی بالاتر از حد متوسط ارزیابی شد؛ اما بین وضع موجود صلاحیت حرفه ای با وضع مطلوب آن فاصله وجود دارد. همچنین بین شایستگی حرفه ای اساتید و مهندسی فرهنگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری:برخورداری از دانش و مهارت مورد نیاز برای انجام وظایف به صورت کارا و مؤثر، منجر به ایجاد حس اعتماد به نفس و خود ارزشی و احساس شایستگی در اساتید و در نتیجه، مهندسی فرهنگی در آنان می شود. این مقاله برگرفته از طرح پژوهشی ""بررسی صلاحیت های حرفه ای اساتید و تاثیر آن بر مهندسی فرهنگی کشور"" و با حمایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان رشته های توان بخشی می باشد. روش مطالعه حاضر همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی تهران که با استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران 280 دانشجوی دختر و پسر به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های جمعیت شناختی، پرسشنامه های تجربه دوره تحصیلی و حمایت اجتماعی دانشجویان استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق شاخص های توصیفی و آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون انجام شد. یافته ها نشان می دهد که میانگین نمره های متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی در حد متوسط بود. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین میانگین نمره دانشجویان رشته های موردبررسی ازلحاظ نمره کل حمایت اجتماعی (74/0= P-value؛ 486/0= F) و تجربه دوره تحصیلی (11/0= P-value؛ 901/1= F) تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. همچنین بین نمره حمایت اجتماعی (76/0= P-value؛ 271/0= F) و تجربه دوره تحصیلی (63/0= P-value؛ 452/0= F) دانشجویان سه مقطع تحصیلی مختلف تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. بین نمره حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی با هر یک از متغیرهای سن، جنسیت رابطه معناداری مشاهده نشد. درحالی که ضریب همبستگی نشان داد بین متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی و تمام ابعاد آن ها با عملکرد تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد (05/0 < P-value). در رگرسیون چند متغیره مدل استخراجی 20 درصد متغیر وابسته را تبیین کرد و 80 درصد تغییرات متغیر وابسته توسط عوامل دیگر قابل تبیین است. ضرایب رگرسیونی نشان داد متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی در ارتباط با متغیر وابسته معنی دار می باشند و حمایت اجتماعی با ضریب بتای (15/0) تأثیر بیشتری بر عملکرد تحصیلی دارد. می توان نتیجه گرفت، متغیر حمایت اجتماعی بیشتر تأثیر را بر عملکرد تحصیلی داشت عملکرد مثبت منابع حمایتی منجر به کاهش فشارها و تنش های محیط دانشگاهی، خوابگاهی و... خواهد شد که این امر به صورت مستقیم و غیرمستقیم عملکرد تحصیلی دانشجویان را ارتقاء می دهد.