سخن گفتن در مهد و کهل، یکی از زوایای مختلف زندگانی حضرت عیسی × است که قرآن کریم در آیاتی بدان پرداخته است. کیفیت سنجی سخن گفتن در مهد، عمده ترین محور اختلاف نظر مفسران است. به نظر مشهور تکلم عیسی × مربوط به دوران شیرخوارگی و معجزه الهی و رافع اتهام ناپاکی مریم قدیسه و اثبات کننده نبوت عیسی × است؛ اما برخی به دلیل عدم تصریح قرآن کریم به تکلم عیسی در شیرخوارگی، آن را مربوط به دو یا سه سالگی دانسته و معتقدند گرچه طفل در این سن به طور عادی می تواند تکلم کند؛ اما تکلم عاقلانه و وزین عیسی × در پاسخ به شبهه ناپاکی مادر در سنی که کودک هیچ فهمی از آن ندارد، باعث شد مخاطبان آن را نشانه ای از نشانه های الهی بدانند. نوشته پیش رو ضمن ارائه خاستگاه بحث، این دیدگاه را به بوته نقد کشانده و باورمند است چنین تفسیری به دلیل ناسازگاری با دلیل عقلی و حکمت تکلم در مهد، و نیز ناهماهنگی با سیاق آیات و داده های روایی، قابل پذیرش نیست.