پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک فرزندپروری والدین بر گرایش دانش آموزان به رفتارهای پرخطر صورت گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه والدین و کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر تویسرکان در سالتحصیلی 95-1394 بودند، نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و کرجسی با روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 95 نفر انتخاب شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از دو بخش آمار توصیفی (شاخص های پراکندگی و مرکزی و به همراه نمودارهای متناسب با جداول) آمار استنباطی (آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 22) بهره گیری شد. براساس یافته های حاصل از پژوهش، میان سه سبک فرزندپروری در میزان رفتار های پرخطر دانش آموزان تفاوت معنی داری دیده نمی شود. همچنین یافته های پژوهش در رابطه با فرضیه های فرعی نشان داد بین سه سبک فرزندپروری از نظر گرایش به مواد، سیگار، خشونت، رابطه با جنس مخالف، و گرایش به رانندگی پرخطر، تفاوت معناداری وجود ندارد.
